این کشته فتاده به هامون حسین توست

وین صید دست و پازده در خون حسین توست

این ماهی فتاده به دریای خون که هست
زخم از ستاره بر تنش افزون حسین توست

این خشک لب فتاده و ممنوع از فرات
ز خون او زمین شده جیحون حسین توست

این شاه کم سپاه که با خیل اشک و آه
خرگاه زین جهان زده بیرون حسین توست
پس روی در بقیع و به زهرا خطاب کرد
مرغ هوا و ماهی دریا کباب کرد

کای مونس شکسته دلان حال ما ببین
ما را غریب و بی کس و بی آشنا ببین
اولاد خویش را که شفیعان محشرند
در ورطه عقوبت اهل جفا ببین

تنهای کشتگان همه در خاک و خون نگر
سرهای سروران همه بر نیزه ها ببین

آن تن که بود پرورشش در کنار تو
غلطان به خاک معرکه کربلا ببین

السلام علی الحسین و علی اولاد الحسین وعلی اصحاب الحسین … التماس دعا