عضو خبرگان رهبری گفت: آموزش و پژوهش ، هیج گاه در حوزه های علمیه مطرود نبوده و همیشه آثار پژوهشی بزرگان ما باعث افتخار بوده است.
آیت الله مصباح یزدی در دیدار معاون پژوهش حوزه های علمیه و مدیران پژوهشی ، ضمن بیان مطلب فوق افزود: در عهد ستم شاهی این روند به کندی گرایید ؛ زیرا حکومت به مقابله با دین و نهادهای دینی می پرداخت و لذا حوزه ها رو به ضعف رفت. آن کسی که این روند را عوض کرد، امام راحل بود. البته زمینه های آن توسط علمای حوزه و بلاد ایجاد شد؛ ولی اکثر آن ها ایده هایی را فقط مطرح می کردند؛ ولی حضرت امام توانست این مسئله را با توکل به خدا و با شجاعت خدادادی به مرحله عمل برساند.
ایشان ضمن تاکید پیشرفت های حوزه گفت: وقتی احساس کردیم هم در پژوهش سنتی و هم در پژوهش های مقارن و تطبیقی از دانشگاه های دنیا عقب هستیم، تلاش در این عرصه آغاز شد و امروز به ایمن جایگاه رسیده ایم ؛ البته دراین زمینه باید یک طراحی کلی انجام و خطوط کلی ترسیم شود. مسایل جزئی و پیشرفت کار در ادامه خود را نشان می دهد. این استاد حوزه خاطرنشان کرد: در پژوهش های اسلامی به دو عامل جنبی باید توجه کنیم؛ نخست این که پژوهش پیش فرض و مقدمه ای دارد و آن سرمایه های علمی پژوهشگر است که باید فراهم شود و براساس آن داده ها حرکت و تولید علمی ضعف های اساسی وجود داشته باشد، چه بسا به نتیجه مطلوب نرسیم و چه بسا ضررهایی را نیز ببینیم.
رئیس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی بیان کرد: هنوز هم در گوشه و کنار کشور، نغمه هایی شنیده می شود که با این شکل از کارهای پژوهشی موافق نیستند. روزهایی که این موسسه تاسیس شده بود و با تاییدات امام هم بود، برخی می گفتند که چرا نمی گذارید طلاب درس بخوانند؛ یعنی تفکر این بود که این گونه تخصص ها در حوزه نباید انجام شود که البته این فکر تعدیل شده است . ایشان گفت : در این زمینه باید افرادی را انتخاب کنیم که زمینه پذیرش تحول و نوآوری را داشته باشند؛ برای ادامه کار نیز آموزش های لازم را ببینند؛ وقتی دست ما از مواد اولیه خالی است هر قدر معمار ماهری باشیم ، پیشرفتی حاصل نمی شود . عضو خبرگان رهبری گفت : اولین عامل جنبی در پژوهش، آموزش است و اگر این آموزش به درستی انجام نشود ، هیچ کدام از روش ها درست جواب نمی دهد ؛ دومین عامل جنبی داشتن انگیزه الهی و اخلاص است. پیشرفت های علمی در این قرن با انگیزه های مادی صورت می گیرد؛ حتی در زمینه دین و اخلاقیات نیز غالباً با انگیزه های مادی انجام می شود. این مسئله برای پژوهش های دینی نه تنها مفید نیست، بلکه یک آسیب بزرگ است. البته نمی گوییم هرکسی که وارد پژوهش های دینی می شود، باید زاهد دهر باشد ، ولی باید انگیزه اصلی او در پژوهش یک انگیزه الهی باشد.
آیت الله مصباح یزدی بیان کرد: اصولاً کار دینی که برای اهداف مادی انجام می شود اگر نکبت هایی نداشته باشد ، مواهب و برکتی هم نخواهد داشت.