شب قدر، برهانی بر اثبات امامت

 امام علی علیه السلام مکرر نقل ­فرمود: آن تَیمی (ابوبکر) و آن عَدَوی (عمربن خطاب) خدمت پیامبر صلی الله علیه وآله بودند و ایشان «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ» را با خاكساری و گریه قرائت ­فرمود. آن دو عرض ­كردند: چقدر نسبت به این سوره، رقیق القلب هستی و تحت تأثیر آن قرار می ­گیری! رسول خدا فرمود: دلیلش آن چیزی است كه چشم من آن را دید و قلبم با تمام وجود آن را دریافت كرد و نیز به خاطر چیزی است كه قلب علی، پس از من می­ بیند.

 عرض كردند: مگر شما چه دیده ­ای و او چه می ­بیند؟ حضرت برای آن دو بر خاک ­نوشت: «تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن كُلِّ أَمْرٍ» سپس ­فرمود:

آیا پس از كلام خداوند عزّوجلّ: «كُلِّ أَمْرٍ» چیز دیگری باقی می ­ماند؟ عرض كردند: خیر. فرمود: آیا كسی را كه امر بر او نازل می ­شود، می ­شناسید؟ عرض كردند: شما هستی ای رسول خدا.

­فرمود: آیا شب قدر پس از من نیز هست؟ عرض كردند: بله.

فرمود: آیا آن امر در آن نازل می ­شود؟ گفتند: آری. فرمود: بر چه كسی؟ پاسخ دادند: نمی دانیم.

 آن گاه پیامبر دست بر سر من (امیرالمؤمنین) گذاشت و فرمود: اگر نمی ­دانید، اكنون بدانید؛ آن شخص پس از من، این مرد است. آن دو پس از رسول خدا، آن شب را از شدّت هراسی كه در دلشان ­افتاد، خوب می­ شناختند.

 جهت مطالعه بیشتر و مشاهده منابع، کلیک کنید.

 https://btid.org/fa/news/206649