ستاره ای بدرخشید و ماه مجلس شد
دل رمیده ما را انیس و مونس شد
نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت به غمزه، مسأله آموز صد مدرس شد. معنای خلقت بازگشت و دلهای آشفته و مضطرب به ساحل ایمان و امنیت رسیدند و باقی ماجرا از زبان امیر صداقت امام علی علیه السلام که فرمود:
او آمدتا ابرهای شبهه را بزداید و روشنایی را بر کرسی بنشاند، او زمانی آمد که مردم گرفتار فتنه بودند و نظام زندگی درهم ریخته بودند و نور امیدی باقی نمانده بود جامعه ناامن شده بود و کابوس، غذای خوابهای همگان گشته و نادانی با احترام بر کرسی نشسته بود مردم در بدترین آئین ها و در نابسمان ترین اوضاع می زیستند. در میان سنگلاخ نا همواره می سپردند و آبهای آلوده و ناگوار می آشامیدند. پیوند خویشاوندی بریده بودو سخن های جاهلانه سکه روزگار بود. او خود واژه ای پاک بود که ریشه اش در دل مردم دویده و شاخه هایش در آسمان نگاه مردم تا خدا قد کشیده بود.
منبع: فراز ی از نهج البلاغه