مردى از امام صادق علیه السلام اندرزى درخواست نمود! آن حضرت به او فرمودند:

 1.     اگر خداى تعالى روزى را به عهده گرفته است غصه خوردنت براى چیست؟!

2.     اگر روزى تقسیم شده است، حرص و آز براى چیست؟

3.      و اگر سنجش (در قیامت) حق است، پس ثروت اندوزى براى چیست؟!

4.      و اگر عوض دادن خداى تعالى حق است، پس بخل ورزیدن براى چیست؟!

5.     و اگر كیفر الهى آتش دوزخ است، پس گناه براى چیست؟!

6.      و اگر مرگ حق است، پس شادمانى براى چیست؟!

7.     و اگر (كارنامه) اعمال بر خدا عرضه مى‏شود، پس فریب براى چیست؟!

8.       و اگر گذر كردن بر صراط حق است، پس خودپسندى براى چیست؟!

9.       و اگر تمام چیزها به قضا و قدر است، پس اندوه براى چیست؟!

10.    و اگر دنیا ناپایدار است، پس اعتماد و آرامش به آن براى چیست؟!

 منبع : محمدبن علی ابن بابویه (صدوق)، خصال ، ج 2، ص 450.

سرلشكر خلبان شهید عباس بابايي

تولد : 14 آذر 1329 قزوين
تحصيلات : فارغ التحصيل دانشكده خلباني از آمريكا
مسئوليت : فرماندهي معاونت عمليات نيروي هوايي ارتش
شهادت : 15 مرداد 1366 مطابق با عيد قربا ن 1407 هـ . ق - آسمان منطقة عملياتي سردشت

گلزار : قزوين امام زاده حسين (ع)

  پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، سرپرستی انجمن اسلامی پایگاه هوایی اصفهان را بر عهده گرفت. با شروع جنگ ایران و عراق، عباس بابایی به انجام عملیات جنگی هوایی مشغول شد. در سال ۱۳۶۰ ضمن ارتقا به درجهٔ سرهنگ دومی به عنوان فرمانده «پایگاه هشتم هوایی اصفهان» منصوب شد.

او در ۹ آذر ۱۳۶۲ به درجه سرهنگ تمامی ارتقاء یافت و به سمت معاونت عملیات فرماندهی نیروی هوایی منصوب شد و به تهران عزیمت کرد. وی پس از چهار سال رزم در مقام معاونت عملیات نیروی هوایی، در ۸ اردیبهشت ۱۳۶۶ به درجه «سرتیپی» ارتقا یافت.

وی در تاریخ ۴ شهریور ۱۳۵۴ ازدواج کرد و دارای سه فرزند می باشد.

امیر سرلشکر عباس بابایی در عید قربان سال 1366 ، در حالی که فرماندهی عملیات کل نیروی هوایی ارتش را بر عهده داشت ، حین انجام یک عملیات هوایی برون مرزی ، ازناحیه گردن مورد اصابت گلوله ضد هوایی قرار گرفت و شربت شهادت نوشید.

  وصیت‌نامه شهید  تیمسار خلبان عباس بابایی:

 بسم الله الرحمن الرحیم

انا لله و انا الیه راجعون

خدایا! خدایا! تو را به جان مهدی (عج) تا انقلاب مهدی (عج) خمینی را نگه دار.

به خدا قسم من از شهدا و خانواده شهدا خجالت می‌کشم وصیت‌نامه بنویسم.

حال سخنانم را برای خدا در چند جمله انشاءالله خلاصه می‌کنم.

خدایا! مرگ مرا و فرزندان و همسرم را شهادت قرار بده.

خدایا! همسر و فرزندانم را به تو می‌سپارم.

خدایا! در این دنیا چیزی ندارم، هرچه هست از آن توست.

پدر و مادر عزیزم! ما خیلی به این انقلاب بدهکاریم.

همسرم ! راه خدا را انتخاب کن که جز این راه دیگری برای خوشبختی وجود ندارد.

عباس بابایی

۲۲/۴/۶۱

۲۱ ماه مبارک رمضان

1. رسول اکرم(ص):

«آنگاه که شب عید فطر فرامی‌رسد‌ که آن را شب پاداش می‌گویند خداوند اجر روزه‌داران را بی‌حساب می‌دهد».[1]

2. امام علی(ع):

«این عید کسی است که خدا روزه‌اش را پذیرفته و نماز وی را سپاس گفته و هر روز که خدا را در آن نافرمانی نکنید، روز عید است».[2]

امام علی(ع) در خطبه عید فطر فرمود:

ای مردم! امروز روزی است که نیکوکاران در آن پاداش می‌گیرند و زیان‌کاران و بدکاران ناامید می‌گردند و این شباهتی بسیار به روز قیامت دارد. پس با بیرون‌آمدن از خانه‌ها و رهسپاری به‌سوی نمازگاه عید، خارج‌شدن از گور و کوچیدن به‌سوی پروردگار را به یاد آورید و با ایستادن در جایگاه نماز، ایستادن در برابر پروردگار خویش را یاد کنید و با بازگشت به خانه‌های خود، بازگشت به‌سوی خانه‌هایتان در بهشت برین را یادآور شوید. ای بندگان خدا! کمترین چیزی که به زنان و مردان روزه‌دار داده می‌شود، این است که فرشته‌ای در آخرین روز ماه رمضان، خطاب به آنان ندا می‌دهد و می‌گوید: «هان! مژده باد شما را که گناهان گذشته‌تان آمرزیده شد، پس در اندیشه آینده خود باشید که چگونه باقی عمرتان خواهد گذشت».[3]

باز در جایی دیگر از این خطبه می‌فرماید: «امروز روزی است که خداوند آن را عید قرار داده و شما را اهل آن داشته؛ خدا را به یاد آورید و دعا کنید تا پاسخ گوید. فطره خود را بپردازید که سنّت پیغمبر شما و تکلیفی لازم از طرف پروردگار شماست».[4]

3. امام حسین(ع):

«زکات فطره، بر هر شهرنشین و بیابان‌نشین واجب است».[5]

4. امام سجاد(ع):

بارخدایا! بر محمد و خاندان او درود فرست و به ما به‌جای ماه رفته رمضان، خیر و احسان ارزانی دار و عید فطر ما را خجسته گردان و آن را بهترین روزی کن که در جلب گذشت تو، بر ما گذشته و گناه ما را از میان برده است و گناهان ما را چه پنهان و چه آشکار بیامرز.

بارخدایا! در روز فطر که آن را برای مؤمنان، عید و شادی و برای اهل دین خویش، محل تجمع و همایش قرار داده‌اى، ما را به‌سوی خود بازگردان و از هر گناهی که مرتکب شده‌ایم و هر بدی که بر جای نهاده‌ایم یا اندیشه ناپسندی که پنهان داشته‌ایم، ما را توبه ده.[6]

5. امام رضا(ع):

«تکبیر، بزرگداشت خداوند بلندمرتبه و نوعی سپاسگزاری از هدایت‌ها و نعمت‌های پروردگار جهانیان است».[7]

[1]. بحارالانوار، ج 93، ص 337.
[2]. نهج‌البلاغه، کلمات قصار، ش 428.
[3]. میزان‌الحکمة، ج 7، صص 131 و 132.
[4]. شیخ عباس قمى، مفاتیح الجنان.
[5]. علی مؤیدى، فرهنگ جامع سخنان امام حسین(ع)، ص 764.
[6]. صحیفه سجادیه، نیایش 45.
[7]. عیون اخبار الرضا، ج 1، ص 122.

صداي پاي عيد مي‌آيد و دل مومن، بر سر دو راهي آمدن عيد رمضان و رفتن ماه رمضان بلاتكليف است؛ از آمدن اين عيد، دل‌شاد باشد يا از رفتن آن ماه،‌ محزون؟
عيد فطر، پاك‌ترين و عيدترين عيدهاست؛ چرا كه پاداش يك ماه عبادت و شست‌وشوي جان در نهر پاك رمضان است.
عيد فطر، عيد پايان يافتن رمضان نيست، عيد برآمدن انساني نو از خاكسترهاي خويشتن خويش است، چونان ققنوس كه از خاكستر خويش دوباره متولد مي‌شود.
رمضان، كوره‌اي است كه هستي انسان را مي‌سوزاند و آدمي نو با جاني تازه از آن سر برمي‌آورد. فطر، شادي و دست‌افشاني بر رفتن رمضان نيست، بر آمدن روز نو، روزي نو و انساني نو است. قرار بود كه رمضان، با سحرها و افطارهايش، با شب‌هاي قدر و مناجات‌هايش از ما آدمي ديگر بسازد. اگر درعيد فطر درنيابيم كه از نو متولد شده‌ايم، اگر تازگي را در روح خود احساس نكنيم، عيد فطر، عيد ما نيست. از اين‌روست كه در دعاي قنوت نماز عيد فطر مي‌خوانيم: «اسئلك بحق هذا اليوم الذي جعلته للمسلمين عيدا و لمحمد صلّي الله عليه و اله ذخراً و مزيداً؛ از تو مي‌خواهم به حق اين روز كه آن را براي مسلمانان عيد قرار دادي و براي محمد و آل او ذخيره و فزوني ساختي!»

و چقدر سخت است که این عزیزترین عید را بدون آن عزیزترین غایب از نظر بگذرانیم.
اللهم عجل لولیک الفرج

عید سعید فطر بر عاشقان الله و یاران مهدی(عج) مبارک باد.​

حدیث:

  کان فی وصیة النبی(صلی‌الله علیه و آله) لعلی (علیه السلام): و علیک بتلاوة القرآن على کلّ حال [1]

ترجمه:

در وصیت پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه و آله) به امیرالمؤمنین (علیه السلام): علی بر تو باد قرائت قرآن در هر حال

شرح:

حضرت به تلاوت قرآن توصیه می‌فرمایند. با قرآن باید مأنوس شد. اگر در جامعۀ اسلامی، در کشور ما، یک جمع قابل توجّهی از مردم با قرآن انس پیدا بکنند به طوری که مفاهیمِ قرآنی در ذهن اینها زنده باشد، به نظر بنده حرکت اسلامی جامعه تضمین شده است.

نمی‌‌گوییم همۀ مردم، اگرچه این مطلوب‌تر است، لکن یک جمع قابل توجّهی، چند میلیون از جمعیت کشور طوری باشند که با قرآن مأنوس باشند، این هم نمی‌شود مگر با تلاوت دائمیِ قرآن، نه فقط ایاّم ماه مبارک رمضان، بطور دائم انسان با قرٍآن مأنوس باشد. لذا می‌فرماید: و علیک بتلاوة القرآن علی کلّ حال، در همه حال، تلاوت قرآن بکن! در سفر، در حضر، در خانه، در بیرون از خانه، هر وقتی که می توانی، قرآن را تلاوت کن!

البته کسی که حافظ قرآن است، برای او آسان تر است، برای امثال ماها که حافظ قرآن نیستیم، راهش این است که بر خودمان وظیفه قرار بدهیم که هر روزی یک مقداری از قرآن را بخوانیم.

به گمان من خوب است که انسان از اوّل قرآن شروع کند، همانطور که معمول بین مردم است، که قرآن را ختم می کنند، علاوۀ بر این، بخشی از آیات یا سُوَر قرآنی را به طور مرتبّ تکرار بکند، این، موجب می شود که انسان با بخش‌هایی از قرآن انس بیشتری پیدا کند، یکی، از آیات سورۀ یونس خوشش می آید، سورۀ یونس را مرتباً بخواند تا حفظ کند. یکی از سورۀ احزاب خوشش می آید، یکی سُوَر مسبحّات را که مضامین عالی و مهمی دارد،

اهل معنا و اهل سلوک هم به تلاوت مسبحّات توصیه می‌کنند ،سوری که با «سبحّ لله»، «یسبحّ لله» شروع می‌شود، یا سور حَوامیم، که آنها هم مطالب مهم دارد، البته همه جای قرآن مهم است، هیچ نقطه ای از قرآن نیست که حامل مطالب اساسی و معارف مهم نباشد، اماّ افراد مختلف اند، همان چیزی را که بیشتر خوشتان می آید، هر روز بخوانید! تکرار کنید!

قرآن را باید با خشوع خواند، اگر انسان قرآن را بدون خشوع، با غفلت بخواند، چیز زیادی گیرش نمی‌آید، گاهی هیچ چیز گیرش نمی‌آید! گاهی هم خدای نکرده اثرات عکس می‌بخشد.

قرآن را با توجه، با خشوع، با اعتماد به بیان الهی، با این احساس که خدای متعال با انسان حرف می زند، بخواند تا لذّت قرآن بر جان شما بنشیند. اگر ما لذّت تلاوت قرآن را بچشیم، هیچ زمان از آن دست برنمی داریم. مهم این است که آن لذّاتی که در خواندن قرآن و تدبرّ در آیات و کلمات قرآن وجود دارد، این لذّت را انسان در جان خودش احساس کند. اگر بخواهیم این، حاصل بشود، باید قرآن را با خشوع خواند.

 - مسلمانان‌جهان ‌باید روز قدس ‌را روز همه ‌مسلمین‌، بلکه ‌مستضعفین‌ بدانند.
- محور اصلی‌” انتفاضه ‌اقصی"، “بیت‌المقدس‌ است‌.
- صهیونیسم‌ در مقابل ‌موج ‌نسل­های ‌رو به ‌ازدیاد فلسطینی‌ طاقت‌ نخواهد آورد.
- صهیونیسم ‌و دولت‌ غاصب‌ و مجعول‌ صهیونیستی‌ در فلسطین‌، محکوم ‌به ‌فناست‌.
- ما حقیقتا صهیونیست­ها را دشمن‌ دنیای ‌اسلام ‌می‌دانیم‌.
- علیرغم ‌تبلیغات ‌جهانی‌، انتفاضه ‌فلسطین‌ خاموش‌ شدنی ‌نیست‌ و آینده‌ آن ‌همراه ‌با رستگاری ‌و پیروزی ‌است‌.
- انتفاضه ‌مردم ‌فلسطین ‌به ‌رغم ‌تمام ‌فشارها ادامه‌ خواهد یافت ‌و رژیم ‌صهیونیستی ‌نمی‌تواند آن را برای‌ همیشه‌ متوقف ‌کند.
- مساله‌ی ‌فلسطین ‌از لحاظ‌ اسلامی ‌برای ‌همه‌ی ‌مسلمانان ‌از جمله ‌برای ‌ما یک‌ مساله‌‌ اساسی‌ و یک‌ فریضه ‌است‌.
- تنها راه ‌ریشه‌کن ‌کردن‌ این‌غده‌ سرطانی‌ خطرناک‌، مقاومت ‌و مبارزه ‌است‌.
- سیاست ‌آمریکا، صهیونیست­ها و استعمارگران ‌این ‌است‌ که ‌مسأله ‌فلسطین‌ به ‌فراموشی ‌سپرده ‌شود.
- مسئلة ‌مهم ‌این ‌دوران‌، مسئلة ‌فلسطین‌ است‌ که‌ انتفاضة‌ بزرگ‌ فلسطین‌ و بیت‌المقدس‌ همچنان‌ ادامه ‌دارد.
- انتفاضه ‌مردم ‌فلسطین‌ به ‌رغم ‌تمام ‌فشارها ادامه‌ خواهد یافت ‌و رژیم ‌صهیونیستی ‌نمی‌تواند آن را برای ‌همیشه‌ متوقف ‌کند.
- رژیم ‌صهیونیستی ‌در سرزمین ‌مغضوب‌ فلسطین ‌یک ‌رژیم ‌نژادپرست‌ است‌.
- مسئله ‌فلسطین ‌امروز مسئله ‌اول‌ جهان ‌اسلام ‌است‌.
- مهمترین ‌مسائل ‌جاری ‌فلسطین‌ است‌.
- مسأله‌ی ‌فلسطین‌، شوخی ‌و سرسری‌نیست‌؛ امروز اساسی‌ترین ‌مسأله‌ی ‌دنیای ‌اسلام ‌است‌.
- همه ملت­ها و دولت­های اسلامی باید مسئله فلسطین را در زمره مسائل درجه اول خود بدانند.
-  مشکل اصلی فلسطین وجود دولت صهیونیستی است.
-  رژیم صهیونیستی هیچ بهره­ای از جنایت­های خود نخواهد برد.
-  امروز بیداری اسلامی ملت­های مسلمان نسبت به فلسطین و مردم آن فراگیر است.
-  همه مسلمانان و کشورهای اسلامی با احساس مسئولیت باید به مبارزین فلسطین در داخل و خارج کمکهای همه جانبه کنند.
-  مسأله فلسطین در صدر مسائل بین­الملل اسلامی است
-  بر همه ملت­ها و دولت­ها واجب است مسأله فلسطین را در اولویت مسائل خود قرار دهند.
-  فلسطینی­ها به برکت اسلام می­توانند در خانه خود امنیت بوجود آورند.
-  روز قدس باید تعیین کننده سرنوشت مردم فلسطین باشد. 

مولود خانه خدا، محبوب خدا، به سوی خانه خدا قدم برمی‏دارد.
دیوارها، دستان ترک‏ خورده‏شان را بالا آورده‏اند تا در هیاهوی رفتن او، تلاشی برای ماندنش کرده باشند.
کوچه‏های آشنای کوفه، اشک می‏ریزند. مناجات عاشقانه مولا، ریسه‏های نورانی این کوچه‏های تاریک بود و قدم‏های مهربانش، فرش باشکوه خاک. شب‏های کوفه، حجله حجله از آفتاب حضور او نورانی می‏شد؛ وقتی انبان سخاوت بر دوش، دستان نیاز را سیراب می‏کرد. کوفه، دردهایش را بر شانه این مرد سبک می‏کرد و تنهایی‏هایش را با حضور او مأنوس بود.
کوفه، بر قامت مولا ایستاده بود؛ بی‏آنکه یک‏بار از خود بپرسد این کیست که مرا این‏چنین تاب آورده است؟!
این کیست که ناله یتیمان مرا پاسخ داده و نگذاشته هیچ تهی‏دستی بی‏پناه بماند؟!
کیست که از فانوس‏های روشن هدایتش، شهر روشن شده است و خطبه‏های آسمانی‏اش، بهشت را بشارت می‏دهد؟
مرد می‏آید؛ تنها و استوار، خود، تنها سایه‏سار وسعت خویش است.
او نیامده بود که بماند. پرنده‏ترینِ نسل آدم بود. چگونه می‏توانست در اسارت خاک بماند؟
زهرآلوده‏ترین شمشیر، به دستان شقی‏ترین انسان، انتظار او را می‏کشید، انتظار حیدر خیبرشکن را.
باید برود؛ پس ضربت شمشیر را مرهم زخم‏هایش می‏داند؛ اگرچه هیچ‏کس نتواند بفهمد معنای لبخند مولا در خضاب خون سرش و سرودن «فزت برب الکعبه» را.
اگرچه هیچ‏کس نتواند لذت مرگ را در نظر مولا درک کند که مولا چرا انتظار مرگ را می‏کشید؟
حورا طوسی

دارم از دست مي‏روم. کسي هست به فرياد دل من برسد؟ تا خدا راه درازي دارم. جاده‏اي مي‏خواهم که قدم‏هاي گريزانم رابه در خانه آن «دوست» برد؛ يک «ميان‏بُر» به حريم بالا

نکند مرگ مجالم ندهد. نکند زنده نباشم، نرسم! نکند عمر کفافم ندهد!
شانه‏ام خرد شده از بار گناه. فرصتي مي‏خواهم تا زمين بگذارم. همه پل‏هاي پشت سر من ويران است. راه برگشتي نيست. من ماندم و يک‏ سال غم دربه ‏دري؛ غم خانه به دوشي، شانه‏اي مي‏خواهم تا يک دل سير بگريم از درد.

 من شنيدم که خدا نردباني دارد. به بلنداي سعادت، شبي از اين شب‏ها، يک شب مي‏نهد روي زمين. من شنيدم که شبي از شب‏ها مي‏شود يک شبه پيمود ره صد ساله. من پي روزي خود آمده‏ام. من شنيدم که ملائک تا صبح مي‏برند آن بالا، عطر اندوه بني‏آدم را من به دنبال خودم مي‏گردم.

شب قدر است آيا؟ شب تسبيح و مناجات و سلام. شب اشک و توبه، شب ويراني من، شب مهماني «او»، شب بيزاري من از دنيا. شب دلجويي او از مهمان شب قدر است آيا؟

من همان بنده از «دوست» فراري هستم ، من همان چهره غمگين پريشان ‏حالم، من همان آدم خاطي و گنه‏ آلوده‏ام، شب قدر است آيا؟
چه کسي مي‏گويد: «شب دراز است و قلندر بيدار»؟
شب، کوتاه است اين دقايق همگي نايابند. لحظه‏ها مي‏گذرند. چشم بر هم بزني، سحر از راه رسيد و تو هنوز در خوابي. ها، مبادا که بگويند به تو سحر از راه رسيد است و قلندر در خواب! جامه را از تن خود خواهم کند.
 جوشني مي‏پوشم، بند بندش از نور
جوشني مي‏پوشم. همه از جنس عطوفت، احسان
شب قدر است امشب! تا سحر بيدارم
تا سحر دانه به دانه، غم خود مي‏بارم
تا سحر، سر به زانوي «تو» مي‏گريم زار، تا سحر، توبه به درگاه خدا
شب قدر است امشب
حيف اگر در شب قدر، قدر خود نشناسيم!

خديجه پنجي

* ليلة القدر خير من الف شهر‍‍*

شب قدر از هزار ماه برتر است.

درحديثي طولاني از پيامبر(ص)مي خوانيم كه موسي (ع)به خدا عرض كرد:

خدايا: مقام قربت را خواهانم…

پاسخ آمد: قرب من در بيداري شب قدر است.

عرضه داشت: پروردگارا… رحمتت را خواستارم.

پاسخ آمد: رحمت من در ترحم برمساكين در شب قدر است.

گفت: خدايا… جواز عبور از صراط را مي خواهم.

پاسخ آمد: رمز عبور از صراط، صدقه در شب قدر است.

عرض كرد: خدايا…  بهشت ونعمت هاي آن را مي طلبم.

پاسخ آمد: دست يابي به آن در گرو تسبيح گفتن در شب قدر است.

عرضه داشت: پروردگارا…  خواهان نجات از آتش دوزخم.

پاسخ آمد: رمز نجات از دوزخ استغفار در شب قدر است.

در پايان گفت: خدايا… رضاي تو را مي طلبم.

پاسخ آمد: كسي مشمول رضاي من است كه در شب قدر نماز بگذارد.

منبع:وسائل الشيعه جلد 8، صفحه 20

آن شاخ گل که سبز بود در خزان یکی است

افشانده غنچه گل سرخ از دهان یکی است

آن گوهری کز آتش الماس ریزه شد

یاقوت خون زلعل لب او روان یکی است

آن لعل درفشان که زمرد نگار شد

داد از وفا به سوده الماس، جان، یکی است

آن نخل طور کز اثر زهر جانگداز

از فرق تا قدم شده آتش فشان یکی است

آن شاهباز اوج حقیقت که تیر خصم

نگذاشته ز بال و پر او نشان یکی است

آن خضر رهنما که شد از آب آتشین

فرمانروای مملکت جاودان یکی است

آن نقطه بسیط محیط رضا که بود

حکمش مدار دائره کن فکان یکی است

آن جوهر کرم که چه سودا به سوده کرد

هرگز نداشت چشم به سود و زیان یکی است

چشم فلک ندیده بجز مجتبی کسی

شایان این معامله، آری همان یکی است

طوبی مثال گلشن آل‌عبا بود

ریحانه رسول خدا مجتبی بود.

چه لذتى دارد وقتى سياهى چادرم، دل مردهايى كه چشمشان به دنبال خوش ‏رنگ‏ ترين زن‏هاست را مى‏زند.

چه لذتى دارد وقتى مردهايى كه به خيابان مى‏آيند تا لذت ببرند، ذره‏ اى به تو محل نمى‏گذارند.

چه لذتى دارد وقتى در خيابان و دانشگاه و… راه مى‏رويد و صد قافله دل كثيف!! همره شما نيست.

چه لذتى دارد وقتى جولانگاه نظرهاى ناپاك و افكار پليد مردان شهرتان نيستيد.

چه لذتى دارد وقتى كرم قلاب ماهى‏گيرى شيطان براى به دام انداختن مردان شهر نيستيد.

چه لذتى دارد وقتى مى‏بينى كه مى‏توانى اطاعت خدايت را بكنى؛ نه هوايت را.

چه لذتى دارد وقتى در خيابان راه مى‏رويد؛ در حالى كه يك عروسك متحرك نيستيد؛ يك انسان رهگذريد.

چه لذتى دارد اين حجاب!

خدايا! لذتم مدام باد.

حجـــــاب محدودیّـت اســت،بـــــــرای چشمهـــــــای شیطــــــانی…

 10ماه مبارک رمضان وفات حضرت خدیجه تسلیت باد.

حضرت خديجه‏(س) كه از زنان نامدار و ثروتمند قريش بود پانزده سال قبل از بعثت با پيامبر اسلام(ص) ازدواج كرد. اين بانوي بزرگوار اولين فردي بود كه به رسالت پيامبر ايمان آورد و با تمام توان و ثروت خود به ياري دين اسلام برخاست.

پدر او: خو يلد بن عبد الغري بن قُصَي بن كلاب است.
مادر او: فاطمه دختر زائده بن أصَم است.
تولد: 68 سال پيش از هجرت
فرزندان: قاسم، عبدا…، زينب، ام كلثوم، فاطمه و رقيه مي باشند.
لقب: طاهره، سيده نسوان[1]
وفات: در ماه رمضان سال دهم بعثت و پس از سه روز بعد از وفات ابوطالب است.

پيغمبر(ص) او را در حجون دفن كرد و خود او را در قبر گذاشت. سال وفات او عام الحزن يعني سال اندوه ناميده شد. او به هنگام وفات 65 سال داشت.

شخصيت حضرت خديجه

حضرت خديجه‏(س) كه از زنان نامدار و ثروتمند قريش بود پانزده سال قبل از بعثت با پيامبر اسلام(ص) ازدواج كرد. اين بانوي بزرگوار اولين فردي بود كه به رسالت پيامبر ايمان آورد و با تمام توان و ثروت خود به ياري دين اسلام برخاست. وجود حضرت خديجه براي پيامبر اسلام به قدري اهميت داشت كه پيامبر اكرم(ص) رحلت اين بانوي بزرگ را مصيبتي عظيم خواند و سال رحلت حضرت خديجه و حامي بزرگ ديگر خود يعني حضرت ابوطالب را عام الحزن يعني سال اندوه ناميد.

مقام حضرت خديجه در پيشگاه خدا

ابوسعيد خدري مي­گويد: رسول خدا فرمود: وقتي كه در شب معراج ، جبرئيل مرا به سوي آسمانها برد و سير داد، هنگام مراجعت به جبرئيل گفتم : «آيا حاجتي داري؟» جبرئيل گفت: « حاجت من اين است كه سلام خدا و سلام مرابه خديجه برساني »پيامبر (صلي الله عليه وآله) وقتي كه به زمين رسيد ، سلام خدا و جبرئيل را به خديجه ابلاغ كرد. خديجه گفت «ان الله هو السلام ، وفيه السلام ، اليه السلام ، وعلي جبرئيل السلام ؛ همانا ذات پاك خدا سلام است، واز او است سلام ، وسلام به سوي او باز گردد و برجبرئيل سلام باد.»[2]

پيامبر (صلي الله عليه و آله) فرمود:

جبرئيل نزد من آمد و گفت : اي رسول خدا!اين خديجه است ، هرگاه نزد تو آمد، بر او از سوي پروردگارش و از طرف من ، سلام برسان:
« و بشرها ببيت في الجنة من قصب لاصخب و لانصب»
«و او را به خانه­اي از يك قطعه (از زبرجد ) در بهشت كه در آن رنج و ناآرامي نيست ، مژده بده »[3]

[1] . محلاّتي، ذبيح الله ؛ رياحين الشريعه، تهران، دارالكتب الاسالمية ، ج2،ص207

[2].مجلسي، محمدتقي؛ بحار الانوار ، بيروت ، مؤسسه الوفاء ،1404ه. ق ، ج16،ص7

[3] . مجلسي، محمدتقي؛ بحار الانوار ، بيروت ، مؤسسه الوفاء ،1404ه. ق ، ج16،ص 8.

السلام علیک یا شهر الله الاکبر و یا عید اولیائه

هرچه داریم از خداست و هرچه توان داریم برای خدا باید خرج کنیم.

در ماه پر خیر و برکت رمضان برای شما طلاب عزیز قبولی طاعات و عبادات را آرزومندم …

التماس دعا

اللهم صل علی فاطمه و ابیها و بعلها و بنیها و سر مستودع فیها به عدد ما احاط به علمک

یا مقلب القلوب و الابصار                     یا مدبر اللیل و النهار

یا محول الحول و الاحوال                   حول حالنا الی احسن الحال

حلول سال نو و بهار پر طراوت را که مملو از عطر فاطمی و نشانه قدرت لایزال الهی و تجدید حیات طبیعت می باشد را به تمامی عزیزان و طلاب گرامی تبریک و تهنیت عرض نموده و سالی سرشار از برکت و معنویت را از درگاه خداوند متعال برای شما عزیزان مسألت دارم.

نیمه شب تابوت را برداشتند
بار غم بر شانه‌ها بگذاشتند


هفت تن، دنبال یک پیکر، روان
وز پی‌ آن هفت تن، هفت آسمان

این طرف، خیل رُسُل دنبال او
آن طرف احمد به استقبال او

ظاهراً تشییع یک پیکر ولی
باطناً تشییع زهرا و علی

امشب ای مَه، مهر ورزو، خوش بتاب
تا ببیند پیش پایش آفتاب

دو عزیز فاطمه همراه‌شان
مشعل سوزان‌شان از آه‌شان

ابرها گریند بر حال علی
می‌رود در خاک آمال علی

چشم، نور از دست داده، پا، رمق
اشک، بر مهتاب رویش، چون شفق

دل، همه فریاد و لب، خاموش داشت
مُرده‌ای تابوت، روی دوش داشت

آه، سرد و بغض، پنهان در گلوی
بود با آن عدّه، گرم گفت و گوی


آه آه ای همرهان، آهسته‌تر
می‌برید اسرار را، سر بسته‌تر

این تنِ آزرده باشد جان من
جان فدایش، او شده قربان من

همرهان، این لیله‌ی قدر من است
من هلال از داغ و این بدر من است

اشک من زین گل، شده گلفام‌تر
هستی‌ام را می‌برید، آرام‌تر

وسعت اشکم به چشم ابر نیست
چاره‌ای غیر از نماز صبر نیست

چشم من از چرخ، پُر کوکب‌ترست
بعد از امشب روزم از شب، شب‌ترست

زین گل من باغ رضوان نفحه داشت
مصحف من بود و هجده صفحه داشت

مرهمی خرج دل چاکم کنید
همرهان، همراه او خاکم کنید

علی انسانی

این برنامه به همت معاون فرهنگی مدرسه و گروهی از طلاب پایه اول و چهارم در تاریخ چهارشنبه 21 اسفند ماه 92 ساعت 12-9 در محل سالن اجتماعات مدرسه برگزار شد.

در این برنامه 3 نفر از بستگان شهدا به بیان خاطراتشان از شهدا پرداختند و در ادامه کلیپ تصویری پخش شد.

در پایان به کلیه شرکت کنندگان بسته فرهنگی از مجموعه خاطرات شهدا اهداء شد.

این برنامه به همت معاونت فرهنگی و همکاری ستاد اقامه نماز به مدت دو روزٰ، شنبه و یکشنبه 17 و 18 اسفند ماه 92 در مدرسه علمیه کوثر قزوین با شرکت 85 نفر از مبلغین و دانش آموختگان برگزار شد.

در این کارگاه حجةالاسلام و المسلمین وحیدی(از قم) با تبین جایگاه و اهمیت نماز و مقایسه آن با بقیه عبادات به بررسی وظیفه مسلمانان در مقابل نماز(اقامه نماز، محافظت بر نماز) و (مداومت نماز)  پرداختند و در پایان در خصوص نماز و خانواده  ایراد سخن نمودند.

لازم به ذکر است به کلیه شرکت کنندگان در دوره کتاب درسنامه تربیتی دعوت ، تالیف سید جواد بهشتی و نیز بسته فرهنگی مطالعاتی گلبرگ نماز ویژه مبلغین اهداء شد.

روز شنبه مورخ 17/12/92 جمعی از طلاب مدرسه علمیه کوثر قزوین برای دیدار با دو تن از طلاب آسیایی تازه مسلمان شده به مدرسه علمیه فاطمیه رفتند .

در این دیدار خانم الیما و خانم زینب به تشریح چگونگی شیعه شدنشان پرداختند و خاطراتی از اسلام آوردنشان و زندگی در ایران مطرح کردند. در آخر نیز به سوالات طلاب پاسخ دادند.

اعظم السادات سیدرضایی       پایه سوم با امتیاز81

کبری نجفی                           پایه دوم با امتیاز78

زهرا شاقلانی پور               پایه دوم با امتیاز 65

 به همت معاونت فرهنگی مدرسه علمیه کوثر قزوین جشن میلاد حضرت زینب (سلام الله علیها) و روز پرستار در درسالن اجتماعات مدرسه علمیه کوثر قزوین در روز چهارشنبه 14/12/92 ساعت 9-12با حضور دکتر حکیم جوادی برگزار گردید.

خانم دکتر حکیم جوادی از مبلغین مدرسه علمیه جامعه الزهرای قم در این برنامه با اشاره به مقام والای دخت گرام حضرت علی (ع) و فاطمه زهرا (سلام الله علیها) ” حضرت زینب کبری (سلام الله علیها) ” فرمودند :

عزیز بودن مساوی است با  غیرقابل نفوذ بودن برای شیطان؛ و حضرت زینب (سلام الله علیها) به خاطر عزتی که در اثر تربیت مادر و پدر و جد بزرگوارشان بدست آورده بودند به مقام عصمت رسیده و شیطان را راهی برای نفوذ بر ایشان نبود.

مهمترین ویژگی برجسته،  حسن اخلاق حضرت زینب (سلام الله علیها) بود که می توان نمود آن را در رفتارهای این بزرگوار از جمله جلسات تفسیر قرآن در منزل و خطابه حضرت در مجلس یزید و پرستاری و دلداری اسرا مشاهده کرد . ایشان خاطر نشان کردند که این بانو یکی از الگوهای برجسته انسانیت - صبوری - پایداری و تدبیر در اسلام و برای مسلمین هستند .

و در ادامه جلسه با مولودی خوانی و تقدیر از برگزیدگان المپیاد مدرسه ای پایان یافت.

  به گزارش واحد پژوهش حوزه علمیه کوثر:

همایشی با عنوان ” آسیب شناسی جامعه منتظر ” در اردیبهشت ماه سال 93 برگزار خواهد شد که در راستای برگزاری این همایش ، فراخوان مقاله ای همسو با عنوان همایش برگزار می گردد.

به گزارشی از معاون پژوهش حوزه علمیه کوثر: روز پنج شنبه مورخ92/12/8 حدود 60 نفر از طلاب حوزه علمیه کوثر قزوین در یک اردوی پژوهشی در کرسی آزاد اندیشی مؤسسه آموزش عالی حوزوی کوثر با موضوع ”علل بیماری قانون گریزی و راههای برون رفت از آن“ شرکت کردند. در این اردوی پژوهشی که صبح پنج شنبه برگزار شد طلاب علاوه بر شرکت در کرسی آزاد اندیشی از مدرسه علمیه تازه تأسیس فاطمیه دیدن فرمودند.

پیوند: http://www.whc.ir

جهت_نام_ثبت_نام_مدرسه_علمیه_کوثر_قزوین_برای_سال_تحصیلی_جدید.

اسامی برندگان تشرف به حج

کادر :

سرکار خانم  زهرا صلواتی

دانش آموختگان :

سرکار خانم ژیلا بهبودی

سر کار خانم فاطمه قلی پور

طلاب :

اولویت اول : خانم مریم قاسمی - خانم رقیه عونی

اولویت دوم : خانم زهرا مهدی پور - خانم مریم ملاحسنی

    به مناسبت ایام الله دهه مبارک فجر ، مدیر محترم منطقه حاج آقا کاظم لو از معاونین ، اساتید ، گروه علمی ادبیات مدرسه علمیه کوثر با امام جمعه محترم استان حضرت آیت الله باریک بین دیدار کردند . در این دیدار ابتدا مدیر محترم منطقه گزارشی از فعالیت های آموزشی - فرهنگی مدارس بیان نمودند . در ادامه یکی از اساتید گروه علمی ادبیات عرب در خصوص نحوه برگزاری جلسات گروه علمی مطالبی عنوان کردند . بعضی از معاونین گزارشی از فعالیت های خود ارائه نمودند . در پایان نیز امام جمعه محترم ضمن تقدیر ازفعالیت ها حدیثی ازامام معصوم (ع) در خصوص شرح صدر بیان فرمودند.

         به مناسبت ایام الله دهه مبارک فجر ویژه برنامه ای در تاریخ چهارشنبه 15/11/92 در مدرسه علمیه کوثر برگزار شد . سخنران این برنامه سردار آبنوش فرمانده محترم سپاه صاحب الامر قزوین درز خصوص اهمیت و جایگاه دهه مبارک فجر و سیر اسلام از بعثت ، کربلا ، غدیر تا کنون را عنوان نمودند و تشریع کردند که انقلاب تبلور غدیر و ولایت است .

پیوند: http://about-enghelab57.blogfa.com

پیوند: http://www.irdc.ir/fa/calendar/92/default.aspx

 حضرت امام طی یك مصاحبه مطبوعاتی در مدرسه رفاه اعلام كردند: شورای انقلاب حكومت موقت تعیین خواهد شد و حكومت موقت، موظف خواهد بود كه مقدمات رفراندم را تهیه كند. همچنین قانون اساسی كه تدوین شد، به آراء عمومی گذاشته می‌شود. ایشان دولت بختیار را غیرقانونی اعلام كردند و گفتند: كاری نكنید كه مردم را به جهاد دعوت كنم. * در پی جلسه اعضای شورای انقلاب با حضور امام خمینی، به پیشنهاد اعضا و موافقت امام، مهندس مهدی بازرگان برای نخست وزیری دولت موقت انتخاب شد. * مهندس بازرگان درباره انتخابش به نخست وزیری دولت موقت اظهار داشت در پی تشكیل جلسه شورای انقلاب در روز 14/11/57، آقای (امام) خمینی ما را مخاطب قرار داده پرسیدند برای نخست وزیری چه كسی را تعیین كنیم؟ … نمی‌دانم آقای مطهری بود یا یكی دیگر از روحانیون شورای انقلاب كه مرا پیشنهاد كرد. در هر حال نظر عموم روی من رفت و اگر كسی موافقت نداشت، حرفی نزد. آیت‌الله خمینی تبسم و اظهار خوشوقتی كرده، گفتند به این ترتیب خیالم از دو طرف راحت شد. ظاهرا منظور ایشان از دو طرف، ملیون و روحانیون بود. تذكر: حضرت امام مدت‌ها پس از استعفای بازرگان چندین بار در سخنرانی‌های خود گفتند: كه انتخاب بازرگان اشتباه بود و من قلبا به این امر راضی نبودم. * مشتاقان زیارت امام خمینی در مقابل محل اقامت ایشان تجمع كردند. یونایتد پرس جمعیت مشتاق را بالغ بر چهار و نیم میلیون برآورد كرد. * خبرگزاری فرانسه: بختیار در مصاحبه با لوماتن گفت: بعضی اوقات صبر بهترین تاكتیك است و اگر آیت‌الله خمینی بخواهد در شهر مقدس قم دولت پیشنهادی خود را به وجود آورد، به او اجازه خواهم داد تا دولتی شبیه به واتیكان تأسیس كند. * دستور آزادی سیصد و پنجاه زندانی محاكم نظامی صادر شد. * تظاهرات مردم در برخی از شهرستان‌ها بدون درگیری با مأموران انجام شد. * دانشجویان ایرانی با حمله به سفارتخانه‌های ایران در آمریكا، لبنان و استرالیا، نسبت به رژیم سلطنتی ایران ابراز انزجار كردند. * چهل تن دیگر از نمایندگان مجلس از مقام خود استعفا دادند. * روزنامه الوطن العربی نوشت: یك ژنرال ارتش به ملاقات شاه در خارج از كشور رفت. * از سوی یاسر عرفات، پیام تبریكی خطاب به حضرت امام ارسال شد. * آسوشیتد پرس گزارش داد: واكنش كشورهای اسلامی در مقابل بازگشت آیت‌الله خمینی متفاوت بوده است. سادات در مصر گفت: او هیچ آیت‌اللهی در مصر نخواهد داشت. مطبوعات سعودی در این مورد سكوت اختیار كرده‌اند و رژیم بغداد نیز تاكنون موضعی اتخاذ نكرده است تنها قذافی گفت:به محض درخواست كمك از بذل آنچه در امكان دارد، دریغ نخواهد كرد. * به مناسبت ورود حضرت امام به ایران، مراسم جشنی در كشور لیبی بر پا شد.

پیوند: http://www.iust.ac.ir/find.php?item=68.7966.23344.fa

   
12 بهمن آغاز دهه فجر و خاطره استقبال تاريخی از امام خمينی(ره)‌ گرامی باد 
مردم 
ايران در 12 بهمن سال 57 حماسه بی سابقه ترين استقبال تاريخ معاصر را رقم
زدند استقبال از مردی که نه تنها مرجع و مراد بود، بلکه رهبری بود که نمونه
ای از حکومت اسلامی را در نظام جهانی بنيان گذاشت و اين گونه شد که "حق آمد و باطل رفت" 
با 
گسترش قيام مردم و خروج شاه از ايران، شاپور بختيار به عنوان آخرين و تنها
اميد رژيم پهلوی و سردمداران غربی پشتيبان اين رژيم، به عنوان نخست وزير
باقی مانده بود. در طرف مقابل، تظاهرات مردم هر روز پر شورتر و مصمم‌تر
می‌شد و شعار 'استقلال،‌ آزادی، جمهوری اسلامی' به عنوان اصلی ترين خواسته
مردم در نهضت انقلابی به رهبری امام خمينی مطرح می‌شد.
امام 
خمينی که شرط ورود خود را به کشور، خروج شاه، اعلام کرده بودند، با فرار
شاه در 26 دی 1357، تصميم به بازگشت گرفتند و قرار بود اين رجعت تاريخی در
روز پنجشنبه پنجم بهمن 1357 انجام گيرد اما بختيار، با بستن فرودگاه ها
مانع از انجام اين امر شد. با انتشار خبر بسته شدن فرودگاهها، مردم خشمگين
به خيابان ها ريخته و با تحصن و شعارهای کوبنده، دولت بختيار را تحت فشار
شديدی قرار دادند. در همين زمان رييس شورای سلطنت، سيد جلال تهرانی،‌ در
پاريس ضمن استعفا خدمت امام، اعلام کرد که شورای سلطنت غير قانونی است. 
سرانجام،
تحصن‌ها و تظاهرات عظيم مردم، بختيار را مجبور کرد،‌ فرودگاه ها را باز
کند. کارکنان اعتصابی تلويزيون اعلام کردند برای ضبط و پخش مستقيم مراسم
آماده‌اند. فرودگاه مهرآباد آماده استقبال از پرواز انقلاب بود.
روز
12 بهمن 1357، پرشکوه ترين استقبال تاريخی رقم خورد و هواپيمای ايرفرانس
در حوالی ساعت 9 صبح در فرودگاه مهرآباد نشست و حضرت امام، با قلبی آرام و
مطمئن پس از 15 سال هجرت، پا به خاک ميهن اسلامی گذاشتند. 
امام 
خمينی پس از اقامه نماز در کف هواپيما، روی دو پتو با آرامش خوابيدند. اين
در حالی بود که همه علاقمندان، دوستداران و نزديکان ايشان، نگران انجام
اين پرواز بودند. خطر انهدام هواپيما و يا ربودن آن در آسمان چيزی بود که
همه را تا لحظه فرود آن در فرودگاه تهران، نگران ساخته بود روح الله خمينی
پس از سال‌ها دوری و تبعيد به کشور بازگشت و حضور ميليونی مردم که صف
استقبال کنندگان را از فرودگاه تهران تا بهشت زهرا تشکيل می داد، حاکی از
عشق و علاقه بی‌نظير آنها به رهبر خويش بود و اين گونه شد که مردم ايران
تاريخی ترين استقبال در طول تاريخ معاصر را رقم زدند.
حضرت
امام طی بياناتی در فرودگاه تهران گفتند: من از عواطف طبقات مختلف ملت
تشکر می‌کنم. عواطف ملت ايران به دوش من بارگرانی است که نمی‌توانم جبران
کنم. ايشان ضمن اشاره به اينکه طرد شاه از کشور قدم اول پيروزی بود، همگان
را به وحدت کلمه و ادامه مبارزه تا قطع کامل ريشه‌های فساد ترغيب کردند.
امام
از فرودگاه مستقيما به بهشت زهرا (س) رفتند و ضمن ادای احترام به شهدای
انقلاب اسلامی، سخنرانی تاريخی خود را در آنجا ايراد کردند. بنيانگذار
جمهوری اسلامی ايران در اولين سخنرانی خود در ميان انبوه مردم مشتاق در
بهشت زهرا(س)، فرمودند:' من وقتی چشمم به بعضی از اينها که اولاد خودشان را
از دست داده‌اند می‌افتد، سنگينی‌ای در دوشم پيدا می‌شود که نمی‌توانم تاب
بياورم. محمدرضا پهلوی فرار کرد و همه چيز ما را به باد داد. مملکت ما را
خراب کرد و قبرستان‌های ما را آباد.
در اين سخنرانی
بود که امام آن جمله فراموش نشدنی و تاريخی را فرمودند: 'من دولت تعيين
می‌کنم، من توی دهن دولت می‌زنم ... من به پشتيبانی اين ملت دولت تعيين
می‌کنم. ' 
دهها خبرنگار و عکاس و فيلمبردار به ثبت
اين رويداد تاريخی پرداختند. جمعيت استقبال کننده در طول 33 کيلومتر از
فرودگاه امام تا بهشت زهرا(س)، بين 4 تا 8 ميليون نفر تخمين زده می‌شد. در
اين سخنرانی امام نخست وزيری شاپور بختيار را غير قانونی اعلام کرده و
فرمودند: 'من به پشتيبانی اين ملت دولت تعيين می‌کنم.' بدين ترتيب از ورود
امام 10 روز تاريخی که بعدها دهه فجر انقلاب اسلامی نام گرفت، سپری شد تا
طومار رژيم پهلوی و 2500 سال استبداد شاهنشاهی برای هميشه در هم تنيده شود.
  

ماه “ربیع الاول” همانگونه كه از اسم آن پیداست بهار ماه ها مى باشد؛ به جهت اینكه آثار رحمت خداوند در آن هویداست . در این ماه ذخایر بركات خداوند و نورهاى زیبایى او بر زمین فرود آمده است . زیرا میلاد رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) در این ماه است و مى توان ادعا كرد از اول آفرینش ‍ زمین رحمتى مانند آن به خود ندیده است .
ماه محرم و صفر را پشت سر گذاشتیم با اندوه و اشک و ناله ،اشک ریختیم و دل تازه کردیم و با یاد عظمت آقا ابا عبدالله الحسین بزرگ شدیم، از خزان عفلت به برکت اشک های محرم و صفر به بهار رسیدیم و اکنون وقت آن است که در این بهار به یمن رویش دوباریمان سجده شکر به جای آوریم و این بهار را قدر بدانیم و بندگی کنیم.
ماه “ربیع الاول” همانگونه كه از اسم آن پیداست بهار ماه ها مى باشد؛ به جهت اینكه آثار رحمت خداوند در آن هویداست . در این ماه ذخایر بركات خداوند و نورهاى زیبایى او بر زمین فرود آمده است . زیرا میلاد رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) در این ماه است و مى توان ادعا كرد از اول آفرینش ‍ زمین رحمتى مانند آن به خود ندیده است . چرا كه او داناترین مخلوقات خداوند و برترین آنها و سرورشان و نزدیكترین آنها به خداوند و فرمانبردارترین آنها از او و محبوبترینشان نزد او مى باشد، این روز نیز برتر از سایر روزهاست . و گویا روزى است كه كاملترین هدیه ها، بزرگترین بخشش ها، شاملترین رحمتها، برترین بركتها، زیباترین نورها و مخفى ترین اسرار در آن پى ریزى شده است .
پس بر انسان مسلمان كه برترى رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) را قبول داشته و مراقب رفتار با مولایش مى باشد واجب است در این ماه به شکرانه ارازنی شدن آن نعمت بزرگ به عبادتی از سر شور و اشتیاق بپردازد،گرچه عبادات شبانه روزی عالمیان هرگز در خور چنین نعمتی نخواهد بود اما “آنچه سعی است ما در طلبش بنماییم".
 مهمترین اعمال این ماه
شب اوّل:
این شب به نام «لیلة المبیت» مزیّن است، در این شب یک حادثه مهمّ تاریخى واقع شد و آن این که در سال سیزدهم بعثت، رسول خدا(صلى الله علیه وآله) از مکّه به قصد هجرت به سوى مدینه، از شهر خارج شد و در «غار ثور» پنهان گردید و امیر مۆمنان على(علیه السلام) براى اغفال دشمنان، فداکارانه در بستر رسول خدا(صلى الله علیه وآله) خوابید
آیه شریفه «وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَشْرِى نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّهِ وَ اللّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبادِ ؛ بعضى از مردمِ (با ایمان و فداکار) جان خود را در برابر خشنودى خدا مى فروشند و خداوند نسبت به بندگان مهربان است»(1) در حقّ آن حضرت نازل شد.(2)
سال هجرت رسول خدا(صلى الله علیه وآله) مبدأ تاریخ مسلمانان است و تحوّلى عظیم در جهان اسلام روى داد.
1- روزه گرفتن به شكرانه سلامتی پیامبر اعظم و امیرمۆمنان از گزند كفار و مشركان در اول ربیع‏الاول.
2- خواندن زیارت پیامبر (صلی الله علیه و آله) و علی (علیه السلام) در این روز.
روز هشتم:
در روز هشتم ربیع الأوّل، سال 206، شهادت امام حسن عسکرى(علیه السلام) طبق روایتى واقع شده است و از همان روز، امامت حضرت صاحب الزّمان، حجّة بن الحسن ـ عجّل الله تعالى فرجه الشریف ـ آغاز گردید.(3)
در این روز شایسته است زیارت امام حسن عسکری علیه السلام خوانده شود.
روز دهم :
روز ازدواج رسول خدا(صلى الله علیه وآله) با حضرت خدیجه کبرى(علیها السلام) است در حالى که رسول خدا(صلى الله علیه وآله) 25 ساله بود و حضرت خدیجه(علیها السلام)40 ساله. به همین مناسبت روزه این روز به عنوان شکرگزارى مستحب شمرده شده است.(4)
روز دوازدهم:
این روز مطابق نظر مرحوم شیخ کلینى و مسعودى و همچنین مشهور میان اهل سنّت، روز ولادت با سعادت نبىّ مکرّم اسلام(صلى الله علیه وآله)است.(5)
همچنین در این روز، رسول خدا(صلى الله علیه وآله) بعد از 12 روز که مسیر راه میان مکّه و مدینه را پیمود وارد مدینه گردید.(6) و نیز روز انقراض دولت بنى مروان در سال 132 است.(7)
اعمال مستحب در این روز به شكرانه انقراض دولت اموی دو مورد است:
1- روزه گرفتن.
2- دو ركعت نماز مستحبی كه در ركعت اول بعد از حمد، سه بار سوره كافرون و در ركعت دوم بعد از حمد سه بار سوره توحید خوانده می‏شود.
روز چهاردهم:
در سال 64 در چنین روزى، یزید بن معاویه به هلاکت رسید.(8)
وى پس از سه سال و نُه ماه خلافت که همراه با جنایات عظیمى بود - که مهمترین آن واقعه کربلا و شهادت ابى عبداللّه الحسین(علیه السلام) و یارانش مى باشد - در سنّ سى و هفت سالگى در منطقه «حوران» زندگى ننگینش به پایان رسید جنازه اش را در دمشق دفن کردند ولى اکنون اثرى از او نیست.(9)
شب هفدهم:
طبق روایات مشهور شیعه، شب ولادت حضرت خاتم الانبیا، رسول معظّم اسلام(صلى الله علیه وآله) است و شب بسیار مبارکى است.(10)
1) غسل به نیّت روز هفدهم ربیع الاوّل.(فلاح السائل، صفحه 61 )
2) روزه: كه براى آن فضیلت بسیار نقل شده است، از جمله در روایاتى از ائمّه معصومین(علیهم السلام)آمده است: كسى كه روز هفده ربیع را روزه بدارد، خداوند براى او ثواب روزه یكسال را مقرّر مى فرماید.(اقبال، صفحه 603 )
3) دادن صدقه، احسان نمودن و خوشحال كردن مۆمنان و به زیارت مشاهد مشرّفه رفتن.(همان مدرک )
4) زیارت رسول خدا(صلى الله علیه وآله) از دور و نزدیک در روایتى از آن حضرت آمده است: هر كس بعد از وفات من، قبرم را زیارت كند مانند كسى است كه به هنگام حیاتم به سوى من هجرت كرده باشد، اگر نمى توانید مرا از نزدیك زیارت كنید، از همان راه دور به سوى من سلام بفرستید (كه به من مى رسد).(همان ص 604)
5) زیارت امیر مۆمنان، على(علیه السلام) نیز در این روز مستحب است با همان زیارتى كه امام صادق(علیه السلام) در چنین روزى كنار ضریح شریف آن حضرت(علیه السلام) وى را زیارت كرد.(همان مدرک، صفحه 608 ) (این زیارت در بخش زیارات، مفاتیح آمده است).
6) تكریم، تعظیم و بزرگداشت این روز بسیار بجاست، مرحوم «سیّد بن طاووس»، در اقبال، در تكریم و تعظیم این روز به خاطر ولادت شخص اوّل عالم امكان و سرور همه ممكنات حضرت نبىّ اكرم(صلى الله علیه وآله) سفارش بسیار كرده است.()
بنابراین، سزاوار است مسلمین با برپایى جشن ها و تشكیل جلسات، هرچه بیشتر با شخصیّت نبىّ مكرّم اسلام(صلى الله علیه وآله)، سیره و تاریخ زندگى او آشنا شوند و از آن، براى ساختن جامعه اى اسلامى و محمّدى بهره كامل گیرند.
همچنین یکسال قبل از هجرت رسول خدا(صلى الله علیه وآله)، در چنین شبى معراج آن حضرت صورت گرفت.(11)
روز هفدهم:
همان گونه که گفتیم مشهور میان علماى امامیّه آن است که روز هفدهم ربیع الأوّل، روز ولادت با سعادت رسول خدا حضرت محمّد بن عبداللّه(صلى الله علیه وآله) است و معروف آن است که ولادتش در مکّه معظّمه، واقع شده است، و زمان ولادتش هنگام طلوع فجر، روز جمعه، سنه عام الفیل بوده است.(12) (عام الفیل سالى است که ابرهه با لشکرش که بر فیل سوار بودند به قصد تخریب کعبه آمد، ولى همگى نابود شدند).
همچنین در چنین روزى در سال 83 هجرى قمرى، ولادت امام صادق(علیه السلام) واقع شده است و از این جهت نیز بر اهمّیّت این روز افزوده شده است.(13)
ماه ربیع الأوّل گرچه آغاز آن آمیخته با خاطره غم انگیز و اندوهبار شهادت امام حسن عسکرى(علیه السلام)است، ولى از آن جا که میلاد مبارک حضرت ختمى مرتبت رسول گرامى اسلام(صلى الله علیه وآله) مطابق روایت معروف، در هفدهم این ماه و طبق روایت غیرمعروف، در دوازدهم آن واقع شده و میلاد حضرت صادق(علیه السلام) نیز در هفدهم این ماه است، ماه شادى و جشن و سرور است.
از آن جا که هجرت پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) که سرچشمه دگرگونىِ عمیق در جهانِ اسلام و عزّت و شوکت مسلمین شد، و همچنین داستان «لیلة المبیت» در این ماه واقع گردیده، و آغاز امامت پربرکت حضرت بقیة اللّه (ارواحنا فداه) همزمان با شهادتِ پدر بزرگوارش نیز مى باشد  در مجموع از ماههاى بسیار پربرکت و پرخاطره است، که سزاوار است، همه علاقه مندان مکتب اهل بیت(علیهم السلام) آن را ارج نهند و گرامى بدارند.

 پی نوشت ها :
1. سوره بقره، آیه 207.
2. اقبال الاعمال، صفحه 592 و تفسیر نمونه، جلد 2، صفحه 78.
3. کافى، جلد 1، صفحه 503.
4. اقبال، صفحه 599.
5. زاد المعاد، صفحه 412.
6. اقبال، صفحه 599 و کامل ابن اثیر، جلد 2، صفحه 7 (حوادث سال اوّل هجرت).
7. مصباح المتهجّد، صفحه 791.
8. اقبال، صفحه 601 (سیّد بن طاووس، در همین کتاب از شیخ مفید، استحباب روزه در این روز را به خاطر هلاکت یزید نقل کرده است).
9. تتمة المنتهى، صفحه 64.
10. مصباح المتهجّد، صفحه 791 و اقبال، صفحه 603.
11. اقبال، صفحه 601.
12. مصباح المتهجّد، صفحه 791 و اقبال، صفحه 603.
13. بحارالانوار، جلد 47، صفحه 1، حدیث 2.

منابع: کتاب ارزنده المراقبات مرحوم آیت الله حاج میرزا جواد ملكى تبریزى (ره)
makaremshirazi.org
pajoohe.com

ای احمدیان به نام احمد صلوات
هر دم به هزار ساعت از دم صلوات
از نور محمدی دلم مسرورست
پیوسته بگو تو بر محمد صلوات
اللهم صلی علی محمد و آل محمد

زمين گهواره كابوسهاي تلخ انسان بود

 
زمان چون كودكي در كوچه هاي خواب حيران بود

خدا در ازدحام ناخدايان جهالت گم

جهان در اضطراب و ترس در آغوش هذيان بود

صدا در كوچه هاي گيج مي پيچيد بي حاصل

سكوتي هرزه سرگردان صحرا و بيابان بود

نمي روييد در چشمي به جز ترديد و وهم و شك

يقين تنها سرابي در شكارستان شيطان بود

شبي رؤياي دور آسمان در هيأت مردي

به رغم فتنه هاي پيش رو در خاك مهمان بود

جهان با نامش از رنگ و صدا سيراب شد آخر

«محمد» واپسين پيغمبر خورشيد و باران بود

                                                     سيد ضياء الدين شفيعي

خدایا؛

تو را به مناسبتهای عزیز این ماه گرامی قسم می‌دهیم؛

این ماه را بر تمام شیعیان جهان، مبارک و پر خیر و برکت قرار بده،

و در ظهور ارباب و مولای ما؛ امام زمان(عج) تعجیل بفرما،

و به ما توفیق بهره بردن از فضایل این ماه عنایت فرما،

و تمام مریضها را به حرمت این ماه شفا بده،

و مشکلات و گرفتاری تمام شیعیان را برطرف بفرما.

آمین ربّ العالمین.

تروریست ها روز جمعه 28 تیرماه با گلوله های
خمپاره به مرقد مطهر حضرت زینب(س) در حومه دمشق حمله کردند و در این حملات
تروریستی «انس رومانی» مدیر حرم حضرت زینب(س) بر اثر اصابت ترکش خمپاره‌ به شهادت
رسید.<?xml:namespace prefix = o ns = “urn:schemas-microsoft-com:office:office” />

ما جوانان غیور شیعی
این هتک حرمت را که خون به دل مهدی فاطمه کرده را به شدت محکوم می کنیم و می گوییم
آقا جان به خدا قسم ما چون کوفیان نیستیم که شما را تنها بگذاریم به شما لبیک
خواهیم گفت و کفن پوشان تا آخرین قطره خونمان بر سر عهدمان خواهیم ماند و نمی
گذاریم که بار دیگر کربلا تکرار شود  و بنی
امیه صفتان بر اهل بیت شما حمله ور گردند.

دشمنان اسلام بدانند
که ما هستیم و تا جان در بدن داریم از اسلام دفاع خواهیم کرد.

باز
از بام جهان بانگ اذان لبریز است

مثنوی
بار دگر از هیجان لبریز است

بحر
آرام دگر باره خروشان شده است

عمق
بحرین پر از لولو و مرجان شده است

دشمن
از بادی قرآن و نماز آمده است

لشکر
ابرهه از سوی حجاز آمده است

با
شمائیم شمایی که فقط شیطانیست

دین
اسلام نه اسلام ابوسفیانیست

با
شمائیم که خود را خبری میدانید

و
زمین را همه ارث پدری میدانید

با
شمائیم که در آتش خود دود شدید

فخر
دارید که هم کاسه نمرود شدید

ننگ
دیگر به رخ اصل و نسب ننشانید

لکه
ی ننگ به دامان عرب ننشانید

گردباد
آتش صحراست بترسید از آن

آه
این طایفه گیراست بترسید از آن

هان
بترسید که دریا به خروش آمده است

خون
این طایفه اینبار به جوش آمده است

صبر
این طایفه وقتی که به سر می آید

دیگر
از خرد و کلان معجزه بر می آید

صبر
کن سنگ که سجیل شود می فهمی

آسمان
غرق ابابیل شود می فهمی

پاسخت
میدهد این طایفه با خون اینک

ذوالفقاری
ز نیام آمده بیرون اینک

هم
بخوانید که خاقانی از این خط گفتست

شعر
ایوان مدائن به نصیحت گفتست

هان
بترسید که این لشکر بسم الله است

هان
بترسید که طوفان طبس در راه است

یا
محمد(ص)تو بگو با غم و ماتم چه کنیم؟

روز
خوش بی تو ندیدیم به عالم چه کنیم؟

پاسخ
آیینه ها بی تو دمادم سنگ است

یا
محمد(ص) دل این قوم برایت تنگ است

عصر یک جمعه ی دلگیر، دلم گفت بگویم بنویسم

كه چرا عشق به انسان نرسیده است؟

چرا آب به گلدان نرسیده است؟

چرا لحظه ی باران نرسیده است؟

و هر كس كه در این خشكی دوران به لبش جان نرسیده است، به ایمان نرسیده است و غم عشق به پایان نرسیده است.

بگو حافظ دلخسته ز شیراز بیاید، بنویسد:

كه هنوزم كه هنوز است چرا یوسف گم

گشته به كنعان نرسیده است؟

چرا كلبه ی احزان به گلستان نرسیده است؟

دل عشق ترك خورد، گل زخم نمك خورد،

زمین مُرد، زمان بر سر دوشش غم و اندوه به انبوه فقط برد، فقط برد، زمین مرد، زمین مُرد.

خداوند گواه است، دلم چشم به راه است، و در حسرت یك پلك نگاه است؛ ولی حیف نصیبم فقط آه است

و همین آه خدایا برسد كاش به جایی؛

برسد كاش صدایم به صدایی…

عصر یك جمعه ی دلگیر وجود تو كنار دل هر بیدل آشفته شود حس،

تو كجایی گل نرگس؟

به خدا آه نفس های غریب تو كه آغشته به حزنی است، زجنس غم و ماتم،

زده آتش به دل عالم و آدم

مگر این روز و شب رنگ شفق یافته در سوگ کدامین غم عظمی به تنت رخت عزا کرده ای ای عشق مجسم

كه به جای نم شبنم بچكد خون جگر دم به دم از عمق نگاهت،

نكند باز شده ماه محرم كه چنین می زند آتش به دل فاطمه، آهت!

به فدای نخ آن شال سیاهت،

به فدای رخت ای ماه! بیا، صاحب این بیرق و این پرچمو این مجلس و این روضه و این بزم تویی.آجرك الله! عزیر دو جهان یوسف درچاه،

دلم سوخته از آه نفس های غریبت

دل من بال كبوتر شده، خاكستر پرپر شده، همراه نسیم سحری، روی پر فُطرُس معراجํ نفس گشته هوایی و سپس رفته به اقلیم رهایی، به همان صحن و سرایی

که شما زائر آنی و خلاصه شود آیا كه مرا نیز به همراه خودت زیر ركابت ببری تا بشوم كرب و بلایی،

به خدا در هوس دیدن شش گوشه، دلم تاب ندارد. نگهم خواب ندارد، قلمم گوشه ی دفتر، غزلِ ناب ندارد، شب من روزن مهتاب ندارد.

همه گویند به انگشت اشاره، مگر این عاشق بیچاره ی دلداده ی دلسوخته ارباب ندارد…

تو كجایی؟ تو كجایی شده ام باز هوایی، شده ام باز هوایی…

گریه کن گریه و خون گریه کن ،‌آری که هر آن مرثیه را خلق شنیده است شما دیده ای آن را و اگر طاقتتان هست کنون من نفسی روضه ز مقتل بنویسم و خودت نیز مدد کن که قلم در کف من همچو عصا در ید موسی بشود

چون تپش موج مصیبات بلند است، به گستردگی ساحل نیل است و این بحر طویل است و ببخشید اگر این مخمل خون برتن تب دار حروف است که این روضه مکشوف لهوف است؛‌

عطش بر لب عطشان لغات است

و صدای تپش سطر به سطرش همگی موج مزن آب فرات است

و ارباب همه سینه زنان کشتی آرام نجات است؛

ولی حیف که ارباب «قتیل العبرات » است؛

ولی حیف که ارباب« اسیرالکربات» است؛

ولی حیف هنوزم که هنوز است حسین بن علی تشنه یار است و زنی محو تماشاست ز بالای بلندی، الف قامت او دال و همه هستی او درکف گودال و سپس آه که «الشمرُ» …

خدایا چه بگویم که «شکستند سبو را و بریدند»…

دلت تاب ندارد به خدا با خبرم می گذرم از تپش روضه که خود غرق عزایی، تو خودت کرب و بلایی؛ قَسَمت می دهم
آقا به همین روضه که در مجلس ما نیز بیایی، تو کجایی… توکجایی…

این نخستین شب جمعه اول ماه رجب، را گذاشته اند تا باز بیایی و رفیق شوی. خدا گفته است حتی اگر خیلی وقت باشد که قهر کرده باشی هم قرار است امشب زود آشتی کنیم و برسیم به آرزوهایت. تو بخواهی و خدا اجابت کند…

کوچک که بودی برای داشتن بهترین اسباب بازی‌های دنیا دعا می‌کردی. برای خانه‌ای پر از خوراکی، برای کمی بیشتر تاپ سواری… یادت هست؟ کوچک که بودی برای داشتن بهترین اسباب بازی های دنیا دعا می کردی.برای خانه ای پر از خوراکی ،برای کمی بیشتر تاپ سواری …یادت هست؟ بزرگ تر که شدی آرزو برایت قبول شدن امتحان و دانشگاه رفتن،کار و در آمد بود.به یاد داری؟ امروز هم… نمی دانم.نمی دانم دنیای آرزوهایت امروز تا کجا فکر می کند و دلداده کدام آیین است، نمی دانم حواس دلت امروز زمام دار چه کسانی است؟ تا کجا تقوا دارد و چقدر مهربان است….

امشب که می رسد ، آماده باش که شب دلدادگان است. تو به دل می سپاری ؟ یک امشب بیا مراقب آرزوهایت باش… که لیله الرغائب است.
این نخستین شب جمعه اول ماه رجب، را گذاشته اند تا باز بیایی و رفیق شوی. برگردی . رفیق گفته است حتی اگر خیلی وقت باشد که قهر کرده باشی هم قرار است امشب زود آشتی کنی. خصلت این روزها را که شنیده ای. برخی شیوه های عاشقی با دوست را در ماه رجب بخوان.
راه آسمان، خدا، اجابت، بخشش شاید در نظرت سخت بیاید.طولانی. دست نیافتنی. اما امشب که عاشق شوی پیاده هم می شود تمام آن مسیر طولانی را ساده به پایان رساند بی هیچ سخنی از رنج و کم طاقتی بندگان. می شود کوله بار دنیا را هر قدر هم سنگین از شانه هایت پایین بکشی تا دل کوچکت را به بی کران آسمان گره بزنی، برای ثانیه ای خدا…
اگر حالی دست داد برخیز و نمازی بخوان. نیایشی با خدا در شب آرزوها. می دانی پیامبر درباره کسی که این نماز را بخواند چه گفته است؟…
امشب از هر کجای این دنیای بزرگ که در بزنی، صاحبخانه برای استقبال می آید.با طبقی از آرزوهایی که می خواهی…امشب ..لیلة الرغائب …مراقب آرزوهایت باش…
ضیافت اولین شب جمعه رجب، لیلة الرغائب، خواب خیلی ها و آرزوی مردمان بسیاری را تعبیر کرده. به خیال مردمان بسیاری رنگ واقعیت رسانده.خیلی از مردم برای رسیدن به حاجت های خود دست به دامان این شب می شوند،به ضمانت یک سال انتظار…
تا چند سال پیش خیلی از ما این وعده گاه را نمی شناختیم .وعده گاهی که خدا در آن بردبار است به گناهکار ترین بندگان،وعده گاهی که باید امیدوار تر از پیش باشی به استجابت،آنجا که برای هر چه بخواهی مختاری و خدا به تمام آنچه می گویی شنوا تر از پیش منتظر است…
شیوه مهمانی امشب را هم گفته اند تا چگونه باشی. شیوه ضیافت در اعمال مستحبی شب آرزوهاست؟ گلچینی از برترین عبادت‌ها برای این شب.
امشب چه سیاه باشی و چه سپید،هر چه قدر که نا امید،هر چه که بخواهی از خدا ،امیدوار باش به اجابت…
امشب اعانت جستن به فضل و کرمش برای آنکه امید دارد،مباح است…
امشب تمام فرشته ها از ثلث شب که بگذرد در میان کعبه به خدا برای بخشش بندگان روزه دار رجب دعا می کنند…
لیلة الرغائب تو مختاری برای انتخاب آنچه می خواهی،برای داشتن گوشه ای از تقدیری که آرزویش داری، برای آنچه می خواهی باشی…
حتی اگر فکر می کنی که نمی شود مثل یکی از آن آسمانی ها باشی که راه رفاقت با خدا را خوب پیموده اند، بیا دل بده به کلامشان، که دلت را آرام می کنند. مثلا حاج میرزا جواد آقای ملکی تبریزی را می شناسی. یکی از همین رفیقان راه است که رفته و رسیده. راه بلد بزرگ،علامه طباطبائی سرآغاز کتاب مراقبات او نوشته است، این بهترین کتابی است که می شود با آن به مقصد رسید. می دانی حاج میرزا جواد آقا درباره امشب چه گفته است؟
شاید این شب در آیین های مردم دیگر،در کریسمس، انتظار بودا و روزهای دیگر مردمان دیگر تجلی کوچکی داشته باشد اما مقایسه در رتبه و منزلت، در ارج و بندگی بی حساب پای خودت…
گریزی به اعمال این شب و نیم نگاهی به دعا ها و معانی درد دلت با خدا می ارزد به تجربه حس گوش دادن کسی به تمام آنچه می خواهی ، بیشتر از همیشه و هر روز…می ارزد به یک دل سیر دعا…به لذت گفتن یک طومار آرزو…
امشب می شود خیلی چیزها از خدا خواست. دنیا و آخرت را، ثروت و تملک را ،بندگی، قدرت، گذشت، آرامش و … خود خود خود و خدا را…
بیا امشب مراقب آرزوهایت باش. مراقب خودت و مراقب خدا…

این جمعه هم گذشت

ساعات عمر من همگی غرق غم گذشت

دست مرا بگیر که آب از سرم گذشت

مانند مرده ای متحرک شدم بیا

بی تو تمام زندگی ام در عدم گذشت

می خواستم که وقف تو باشم تمام عمر

دنیا خلاف آنچه که می خواستم گذشت

دنیا که هیچ,جرعه ی آبی که خورده ام

از راه حلق تشنه ی من مثل سم گذشت

بعد از تو هیچ رنگ تغزل ندیده ایم

از خیر شعر گفتن,حتی قلم گذشت

تا کی غروب جمعه ببینم که مادرم

یک گوشه بغض کرده,که این جمعه هم گذشت…

مولا شمار درد دلم بی نهایت است

تعداد درد من به خدا از رقم گذشت

***

حالا برای لحظه ای آرام می شوم

ساعات خوب زندگی ام در حرم گذشت

معلمي در کلام امام خميني (ره):

نقش معلم در جامعه، نقش انبياست؛ انبيا هم معلم بشر هستند. تمام ملت بايد معلم باشند؛ فرزندان اسلام تمام افرادش معلم بايد باشند و تمام افرادش متعلم.

معلم در سخنان مقام معظم رهبري:

دست تواناي معلم است که چشم انداز آينده ما را ترسيم مي کند. اگر مي بينيد که اميرمؤمنان، مولاي متقيان علي (ع) مي فرمايد: �من علمني حرفاً فقد صيرني عبداً؛ هرکس چيزي به من بياموزد، مرا غلام خويش کرده است.� اين بيان براي ما درس است تا معلمان، قدر خود را بدانند و تشخيص دهند که چقدر، وجود آنها در سرنوشت يک ملت مؤثر است.

معلم در کلام استاد مطهري:

معلم بايد نيروي فکري متعلم را پرورش دهد و او را به سوي استقلال رهنمون شود. بايد قوه ابتکار او را زنده کند؛ يعني در واقع، کار معلم آتش گيره دادن است. فرق است ميان تنوري که شما بخواهيد آتش از بيرون بياوريد و در آن بريزيد تا آن را داغ کنيد و تنوري که در آن هيزم و چوب جمع است و شما فقط آتش گيره از خارج مي آوريد و آن قدر زير اين چوب ها و هيزم ها قرار مي دهيد که اينها کم کم مشتعل شود.

مقام معلم

مي توان در سايه آموختن گنج عشق جاودان اندوختن

اول از استاد، ياد آموختيم پس، سويداي سواد آموختيم

از پدر گر قالب تن يافتيم از معلم جان روشن يافتيم

اي معلم چون کنم توصيف تو چون خدا مشکل توان تعريف تو

اي تو کشتي نجات روح ما اي به طوفان جهالت نوح ما

يک پدر بخشنده آب و گل است يک پدر روشنگر جان و دل است

ليک اگر پرسي کدامين برترين آنکه دين آموزد و علم يقين

حقوق معلم در آينة فرمايشات حضرت سجاد (ع)

حضرت سجاد (ع) در فرمايشات خود سفارش بسياري در حفظ حقوق معلم از سوي شاگردان دارند و مي فرمايد:� حق کسي که عهده دار تعليم توست آن است که او را بزرگ شماري و مجلس او را سنگين بداري و نيکو به وي گوش فرا دهي و روي خود را بر او کني و با او بلند سخن نگويي و کسي را که از او چيزي مي پرسد تو پاسخ ندهي و بگذاري که خود او پاسخ گو باشد و در مجلس او با هيچ کس به صحبت ننشيني و در محضر او بدگويي از کسي نکني و اگر از او در نزد تو بدگويي شد از او دفاع کني و عيب پوشش باشي و فضايل و مناقب او را آشکار کني و با دشمنش همنشيني نکني و با دوستش دشمني نورزي؛ پس چون چنين کردي، فرشتگان خداي تعالي به سود تو گواهي خواهند داد که مقصد و مقصود تو از او و فرا گرفتن دانش او فقط براي خدا بوده نه به خاطر مردم �.

معلّمي برتر از شهادت

حضرت امام جعفر صادق (ع) مي فرمايند:� هنگامي که روز قيامت شود، خداوند تمام انسان ها را جمع مي کند و چون ترازوي اعمال نهاده شد و خون شهيدان را با مرکب قلم عالمان و معلمان بسنجند، ارزش مرکب آنان بر خون شهيدان فزوني خواهد داشت �. اين ارزش بدان جهت است که شهيدان در ساية علم و تربيت معلمان و تعليم شايستة آنان به خدا راه يافته و لياقت شهادت نصيبشان شده است.

دوست بسيار عزيزم ، اگر مي‌خواهيد رضايت آقا امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف و به دنبال آن رضايت خداوند را به دست بياوريد ، در يك جمله بهترين عمل اين است كه :

آن‌چه را خداوند واجب كرده است ، انجام دهيد و آن‌چه را حرام كرده است ، ترك نماييد .

اما شيعيان در عصر غيبت وظايف ديگري دارند كه به طور مختصر به برخي از آن‌ها با استفاده از روايات اشاره مي‌كنيم :

1. معرفة وشناخت مقام امام وامامت ولايت

الف : لزوم شناخت إمام :

عَنِ الْفُضَيْلِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ (عليه السلام) يَقُولُ : مَنْ مَاتَ وَ لَيْسَ لَهُ إِمَامٌ فَمَوْتُهُ مِيتَةٌ جَاهِلِيَّةٌ وَ لَا يُعْذَرُ النَّاسُ حَتَّى يَعْرِفُوا إِمَامَهُمْ وَ مَنْ مَاتَ وَ هُوَ عَارِفٌ لِإِمَامِهِ لَا يَضُرُّهُ تَقَدُّمُ هَذَا الْأَمْرِ أَوْ تَأَخُّرُهُ وَ مَنْ مَاتَ عَارِفاً لِإِمَامِهِ كَانَ كَمَنْ هُوَ مَعَ الْقَائِمِ فِي فُسْطَاطِه‏ .

المحاسن ، 155 عنه البحار ، ج23 ، ص77 ، ح‏6.

فضيل گفت از حضرت ابو جعفر عليه السّلام شنيدم مي‌فرمود : هر كس بدون امام بميرد مرگ او چون مردن مردم جاهليت است هرگز عذر مردم را در شناختن امام نمى‏پذيرند ، كسى كه با شناختن امام بميرد ، او را زيانى نخواهد رسيد چه جلوتر از ظهور امام بميرد يا بعد از آن و كسى كه بميرد ؛ در حالي كه امامش را شناخته ، از دنيا برود ، مانند كسى است كه با قائم عجل اللَّه فرجه در خيمه او بوده‏ است .

عَنْ سَلَمَةَ بْنِ عَطَا عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ خَرَجَ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ ع عَلَى أَصْحَابِهِ فَقَالَ أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ ذِكْرُهُ مَا خَلَقَ الْعِبَادَ إِلَّا لِيَعْرِفُوهُ فَإِذَا عَرَفُوهُ عَبَدُوهُ فَإِذَا عَبَدُوهُ اسْتَغْنَوْا بِعِبَادَتِهِ عَنْ عِبَادَةِ مَا سِوَاهُ فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي فَمَا مَعْرِفَةُ اللَّهِ قَالَ مَعْرِفَةُ أَهْلِ كُلِّ زَمَانٍ إِمَامَهُمُ الَّذِي يَجِبُ عَلَيْهِمْ طَاعَته

علل الشرايع ، ص 9 عنه البحار ، ج 5 ، ص312 ، ح‏1.

سلمة بن عطا از حضرت صادق عليه السّلام نقل كرد كه فرمود:

حضرت امام حسين عليه السّلام در ميان اصحاب خود فرمود : اصحاب من ! خداوند مردم را آفريد تا او را بشناسند وقتى شناختند او را مى‏پرستند وقتى او را پرستيدند از پرستش ديگران دست ميكشند.

مردى عرضكرد يا ابن رسول اللَّه پدر و مادرم فدايت معنى معرفت خدا چيست؟

فرمود همان معرفت و شناخت اهل هر زمانى است امام زمان خود را .

مرحوم شيخ صدوق رحمت الله عليه بعد از نقل اين روايت مي‌گويد :

يعني بذلك أن يعلم أهل كل زمان زمان أن الله هو الذي لا يخليهم في كل زمان من إمام معصوم فمن عبد ربا لم يقم لهم الحجة فإنما عبد غير الله عز و جل‏ .

علل الشرايع ، ص 9 .

اهل هر زمان بايد بشناسند و بدانند كه خدا ايشان را وانگذاشته و زمين را خالى از امام معصوم ننموده كسى كه بپرستد خدائى را كه حجت براى مردم قرار نداده او خداى واقعى را نپرستيده ديگرى را پرستش نموده.

و مرحوم علامه مجلسي نيز مي‌گويد :

لعله (عليه السلام) إنما فسر معرفة الله بمعرفة الإمام لبيان أن معرفة الله لا يحصل إلا من جهة الإمام أو لاشتراط الانتفاع بمعرفته تعالى بمعرفته عليه السلام و لما ذكره الصدوق رحمه الله أيضا وجه‏ .

شايد امام عليه السّلام كه معرفت خدا را معرفت امام دانسته منظورش اين است كه معرفت خدا حاصل نمى‏شود مگر از طرف امام يا به جهت اين كه شرط انتفاع از معرفت خدا معرفت امام است كه اگر خدا را بشناسد ولى امام‏شناسى نداشته باشد ، خداشناسى او برايش سودى ندارد و توضيحى كه صدوق نيز داده است بى‏مناسبت نيست .

البحار ، ج 23 ، ص83 .

ب : إمام ، مظهر اسماء حسناى خداوند :

مرحوم شيخ كليني رحمت الله عليه در كتاب شريف كافي اين روايت را نقل مي كند :

ٍ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (عليه السلام) فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- « وَ لِلَّهِ الْأَسْماءُ الْحُسْنى‏ فَادْعُوهُ بِها » قَالَ نَحْنُ وَ اللَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى الَّتِي لَا يَقْبَلُ اللَّهُ مِنَ الْعِبَادِ عَمَلًا إِلَّا بِمَعْرِفَتِنَا .

الكافى ، ج 1 ، ص 143.

و آن حضرت راجع به قول خداى عز و جل «خدا را نامهاى نيكوست او را بآنها بخوانيد» فرمود : سوگند بخدا مائيم آن نامهاى نيكو كه خدا عملى را از بندگان نپذيرد مگر آنكه با معرفت ما باشد .

فقال علي‏عليه‏السلام: «… فَلَا يَدْخُلُ الْجَنَّةَ إِلَّا مَنْ عَرَفَنَا وَ عَرَفْنَاه‏ ».

به بهشت نمي‌رود مگر كسى كه ما را بشناسد و ما او را بشناسيم‏ .

ج : احاطه علمى إمام بر همه امور عالم‏ :

فَإِنَّا يُحِيطُ عِلْمُنَا بِأَنْبَائِكُمْ وَ لَا يَعْزُبُ عَنَّا شَيْ‏ءٌ مِنْ أَخْبَارِكُم‏.

بحار ، ج53 ، ص 175 .

ما از اخبار و اوضاع شما كاملا آگاهيم و چيزى از آن بر ما پوشيده نمي‌ماند .

مرحوم كليني رحمت الله عليه در روايت ديگري از امام صادق عليه السلام نقل مي‌كند كه آن حضرت فرمود :

إِنِّي لَأَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِي الْأَرْضِ وَ أَعْلَمُ مَا فِي الْجَنَّةِ وَ أَعْلَمُ مَا فِي النَّارِ وَ أَعْلَمُ مَا كَانَ وَ مَا يَكُونُ قَالَ ثُمَّ مَكَثَ هُنَيْئَةً فَرَأَى أَنَّ ذَلِكَ كَبُرَ عَلَى مَنْ سَمِعَهُ مِنْهُ فَقَالَ عَلِمْتُ ذَلِكَ مِنْ كِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ فِيهِ تِبْيَانُ كُلِّ شَيْ‏ء .

الكافي ، ج1 ،‌ ص 261 .

به راستى من مى‏دانم آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است و مى‏دانم آنچه در بهشت است و آنچه در دوزخ است و ميدانم آنچه بود و آنچه مى‏باشد، گويد: سپس اندكى صبر كرد و ديد كه اين سخن بر هر كه شنيد گران آمد پس فرمود: من اينها را از كتاب خدا عز و جل مى‏دانم، زيرا خدا عز و جل مى‏فرمايد: در آن بيان واضح هر چيزى است‏ .

2 - انتظار فرج‏

دومين وظيفه‌اي كه شيعيان در عصر غيبت دارند ، انتظار فرج است : اما سجاد عليه السلام خطاب به ابو خالد كابلي مي‌فرمايد :

يَا أَبَا خَالِدٍ إِنَّ أَهْلَ زَمَانِ غَيْبَتِهِ الْقَائِلُونَ بِإِمَامَتِهِ الْمُنْتَظِرُونَ لِظُهُورِهِ أَفْضَلُ أَهْلِ كُلِّ زَمَانٍ لِأَنَّ اللَّهَ تَعَالَى ذِكْرُهُ أَعْطَاهُمْ مِنَ الْعُقُولِ وَ الْأَفْهَامِ وَ الْمَعْرِفَةِ مَا صَارَتْ بِهِ الْغَيْبَةُ عِنْدَهُمْ بِمَنْزِلَةِ الْمُشَاهَدَةِ وَ جَعَلَهُمْ فِي ذَلِكَ الزَّمَانِ بِمَنْزِلَةِ الْمُجَاهِدِينَ بَيْنَ يَدَيْ رَسُولِ اللَّهِ ص بِالسَّيْفِ أُولَئِكَ الْمُخْلَصُونَ حَقّاً وَ شِيعَتُنَا صِدْقاً وَ الدُّعَاةُ إِلَى دِينِ اللَّهِ سِرّاً وَ جَهْراً وَ قَالَ (عليه السلام) انْتِظَارُ الْفَرَجِ مِنْ أَعْظَمِ الْفَرَج .

بحار الأنوار ، ج52 ، ص122 .

اى ابو خالد مردم زمان او كه معتقد به امامت وى هستند و منتظر ظهور او هستند ، از مردم تمام زمانها بهترند ؛ زيرا خداوند عقل و فهمى به آنها داده كه غيبت در نزد آن ها حكم مشاهده را دارد ! خداوند آن ها را در آن زمان مثل كسانى مي‌داند كه با شمشير در پيش روى پيغمبر (عليه دشمنان دين ) پيكار كرده‏اند ، آن ها مخلصان حقيقى و شيعيان راستگوى ما هستند كه مردم را به طور آشكار و نهان به دين خدا مي‌خوانند. و هم فرمود : انتظار فرج بزرگترين فرج است .

3 - دعا براى حضرت

خود امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف ، در توقيع معروفي مي‌فرمايد :

وَ أَكْثِرُوا الدُّعَاءَ بِتَعْجِيلِ الْفَرَج‏ .

بحار الأنوار ، ج52 ، ص92 ، ح‏7 .

براي تعجيل فرج ، بسيار دعا كنيد .

مرحوم شيخ صدوق در كمال الدين از احمد بن اسحاق از امام عسكري عليه السلام نقل مي‌كند كه آن حضرت فرمود :

وَاللَّهِ لَيَغِيبَنَّ غَيْبَةً لَا يَنْجُو فِيهَا مِنَ التَّهْلُكَةِ إِلَّا مَنْ يُثْبِتُهُ اللَّهُ عَلَى الْقَوْلِ بِإِمَامَتِهِ وَوَفَّقَهُ لِلدُّعَاءِ بِتَعْجِيلِ فَرَجِه‏ .

كمال الدين ، ص 384 و بحار الأنوار ، ج52 ، ص25، ح‏16.

به خدا قسم ( حضرت قائم عج ) چنان غيبتى مييكند كه كسى از مهلكه ( بى‏دينى و گمراهى ) نجات نمى‏يابد ؛ جز آنان كه خداوند آن ها را در عقيده به امامتش ثابت قدم داشته ، و موفق نموده است كه دعا كنند خداوند زودتر او را ظاهر گرداند .

4 - حزن اندوه در فراق حضرت‏

عَنْ سَدِيرٍ الصَّيْرَفِيِّ قَالَ دَخَلْتُ أَنَا وَ الْمُفَضَّلُ بْنُ عُمَرَ وَ أَبُو بَصِيرٍ وَ أَبَانُ بْنُ تَغْلِبَ عَلَى مَوْلَانَا أَبِي عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ع فَرَأَيْنَاهُ جَالِساً عَلَى التُّرَابِ وَ عَلَيْهِ مِسْحٌ خَيْبَرِيٌّ مُطَوَّقٌ بِلَا جَيْبٍ مُقَصَّرُ الْكُمَّيْنِ- وَ هُوَ يَبْكِي بُكَاءَ الْوَالِهِ الثَّكْلَى ذَاتَ الْكَبِدِ الْحَرَّى قَدْ نَالَ الْحُزْنُ مِنْ وَجْنَتَيْهِ وَ شَاعَ التَّغَيُّرُ فِي عَارِضَيْهِ وَ أَبْلَى الدُّمُوعُ مَحْجِرَيْهِ وَ هُوَ يَقُولُ سَيِّدِي غَيْبَتُكَ نَفَتْ رُقَادِي وَ ضَيَّقَتْ عَلَيَّ مِهَادِي وَ أَسَرَتْ مِنِّي رَاحَةَ فُؤَادِي سَيِّدِي غَيْبَتُكَ أَوْصَلَتْ مُصَابِي بِفَجَائِعِ الْأَبَدِ وَ فَقْدُ الْوَاحِدِ بَعْدَ الْوَاحِدِ يُفْنِي الْجَمْعَ وَ الْعَدَدَ فَمَا أُحِسُّ بِدَمْعَةٍ تَرْقَى مِنْ عَيْنِي وَ أَنِينٍ يَفْتُرُ مِنْ صَدْرِي عَنْ دَوَارِجِ الرَّزَايَا وَ سَوَالِفِ الْبَلَايَا إِلَّا مُثِّلَ لِعَيْنِي عَنْ عَوَائِرِ أَعْظَمِهَا وَ أَفْظَعِهَا وَ تَرَاقِي أَشَدِّهَا وَ أَنْكَرِهَا وَ نَوَائِبَ مَخْلُوطَةٍ بِغَضَبِكَ وَ نَوَازِلَ مَعْجُونَةٍ بِسَخَطِك .

كمال الدين ، ص 352 و بحار الأنوار ، ج51 ، ص219 ، ح‏9 .

سدير صيرفى گفت : من و مفضّل بن عمر و ابو بصير و ابان بن تغلب به حضور امام جعفر صادق عليه السّلام شرفياب شديم . ديديم حضرت روى زمين نشسته و عبائى بى‏يقه پوشيده ، كه آستين هايش كوتاه بود ، و در آن حال مانند پدر فرزند مرده جگر سوخته گريه مي‌كرد و آثار حزن از رخسار مباركش پيدا بود به طورى كه رنگش تغيير كرده بود و در حالى كه كاسه چشمش پر از اشك بود، مي فرمود :

اى آقاى من ! غيبت تو خواب را از من ربوده و لباس صبر بر تنم تنگ نموده و آرامش جانم را سلب كرده !.

اى آقاى من ! غيبت تو مصائب مرا به اندوه ابدى كه يكى بعد از ديگرى از ما را مي‌ربايد ، و جمع ما را بهم مي‌زند، كشانده است . من با شك چشم و ناله‏هاى سينه‏ام كه از مصائب و بلاهاى گذشته دارم نمى‏نگرم ؛ جز اين كه در نظرم بزرگتر و بدتر از آنها مجسم مي‌گردد . ‏

وقتي امام صادق عليه السلام اين چنين در فراق حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف ، اين چنين ناله مي‌زند و اشك مي‌ريزد ، تكليف من و شما روشن است !

5 - عهد وپيمان‏ :

در دعاي عهد كه از امام صادق عليه السلام نقل شده است ، اين گونه مي‌خوانيم :

اللَّهُمَّ إِنِّي أُجَدِّدُ لَهُ فِي صَبِيحَةِ يَوْمِي هَذَا وَ مَا عِشْتُ مِنْ أَيَّامِي عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَيْعَةً لَهُ فِي عُنُقِي لَا أَحُولُ عَنْهَا وَ لَا أَزُولُ أَبَدا

بحار الأنوار ، ج53 ، ص 96 .

خداوندا ! من بامداد امروز كه در آن بسر مي برم و هر بامدادى تا زنده‏ام عهد و پيمان خود را با امام خويش تجديد مي كنم ، و بيعت او را بگردن مي گيرم و هيچ گاه آن را از نظر دور نمي دارم و از ياد نمى‏برم .

6 - رعايت تقوى و مانع وصول به حضرت‏ :

مهمترين وظيفه شيعيان در عصر غيبت اين است كه تقواي الهي داشته باشند و اتفاقا همين كم تقوايي ما شيعيان است كه اين همه سال از فراق آن حضرت رنج مي‌ بريم .

وَ لَوْ أَنَّ أَشْيَاعَنَا وَفَّقَهُمُ اللَّهُ لِطَاعَتِهِ عَلَى اجْتِمَاعٍ مِنَ الْقُلُوبِ فِي الْوَفَاءِ بِالْعَهْدِ عَلَيْهِمْ لَمَا تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْيُمْنُ بِلِقَائِنَا وَ لَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعَادَةُ بِمُشَاهَدَتِنَا عَلَى حَقِّ الْمَعْرِفَةِ وَ صِدْقِهَا مِنْهُمْ بِنَا فَمَا يَحْبِسُنَا عَنْهُمْ إِلَّا مَا يَتَّصِلُ بِنَا مِمَّا نَكْرَهُهُ وَ لَا نُؤْثِرُهُ مِنْهُمْ وَ اللَّهُ الْمُسْتَعانُ وَ هُوَ حَسْبُنَا وَ نِعْمَ الْوَكِيل .

بحار الأنوار ، ج53 ، ص177 و الإحتجاج ، ج2 ،‌ ص 499 .

و چنانچه شيعيان ما - خدا به طاعت خود موفّقشان بدارد- قلباً در وفاى به عهدشان اجتماع مى‏شدند ، نه تنها سعادت لقاى ما از ايشان به تأخير نمى‏افتاد ، كه سعادت مشاهده ما با شتاب بديشان مى‏رسيد و اين ها همه در پرتو شناخت كامل ما و صداقت محض نسبت بما مى‏باشد ، بنا بر اين هيچ چيز ما را از ايشان محبوس نمى‏دارد جز اخبارى كه از ايشان بما مى‏رسد و ما را مكروه و ناراحت مى‏سازد و از ايشان انتظار نداريم ، و تنها از خدا بايد يارى خواست و او براى ما كافى و نيكو كارگزار و پشتيبانى است .

انشاء الله كه خداوند به همه ما توفيق ديدن آن حضرت را مرحمت فرمايد . انشاء الله .

موفق و سر فراز باشيد

بخوان دعای فرج را دعا اثر دارد

دعا کبوتر عشق است وبال وپر دارد

بخوان دعای فرج را وعافیت بطلب

که روزگار بسی فتنه زیر سر دارد

بخوان دعای فرج را ونا امید مباش

بهشت پاک اجابت هزار در دارد

بخوان دعای فرج را که صبج نزدیک است

خدای را شب یلدای غم سحردارد

بخوان دعای فرج را به شوق روز وصال

مسافر دل ما نیت سفر دارد

بخوان دعای فرج را که یوسف زهرا

زپشت پرده غیبت به ما نظر دارد

بخوان دعای فرج را که دست مهر خدا

حجاب غیبت از آن روی ماه بر دارد

درگذشت جانسوز استاد بااخلاق مرحوم “حاج محمد سلطان محمدی” را تسلیت عرض می نماییم.

مدیریت، کادر و طلاب مدرسه علمیه کوثر این ضایعه را به خانواده آن مرحوم تسلیت گفته و برایشان صبر جزیل از خدای متعال خواستارند .

1)قالَتْ (علیها السلام): مَنْ أصْعَدَ إلىَ اللّهِ خالِصَ عِبادَتِهِ، أهْبَطَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ أفْضَلَ مَصْلَحَتِهِ.
فرمود: هرکس عبادات و کارهاى خود را خالصانه براى خدا انجام دهد، خداوند بهترین مصلحت ها و برکات خود را براى او تقدیر مى نماید.

 2)قالَتْ (علیها السلام): شیعَتُنا مِنْ خِیارِ أهْلِ الْجَنَّهِ وَکُلُّ مُحِبّینا وَ مَوالى اَوْلیائِنا وَ مُعادى أعْدائِنا وَ الْمُسْلِمُ بِقَلْبِهِ وَ لِسانِهِ لَنا.
فرمود: شیعیان و پیروان ما، و همچنین دوستداران اولیاء ما و آنان که دشمن دشمنان ما باشند، نیز آن هائى که با قلب و زبان تسلیم ما هستند بهترین افراد بهشتیان خواهند بود.

3)قالَتْ (علیها السلام): و نحن وسیلته فی خلقه و نحن خاصته و محل قدسه و نحن حجته فی غیبه و نحن ورثة أنبیائه.

ما اهل بیت رسول خدا ، وسیله ارتباط خدا با مخلوقات و برگزیدگان خداییم ، ما جایگاه پاک خدا و دلیلهای روشن او و وارثان پیامبران الهی می باشیم

4)قالَتْ (علیها السلام): بشر فی وجه المؤمن یوجب لصاحبه الجنة ، و بشر فی وجه المعاند المعادی یقی صاحبه عذاب النار.

پاداش خوشرویی در برابر مؤمن بهشت است ، و خوشرویی با دشمن ستیزه جو ، انسان را از عذاب آتش باز می دارد .

5)قالَتْ (علیها السلام): مَنْ سَلَّمَ عَلَیْهِ اَوْ عَلَیَّ ثَلاثَهَ أیّام أوْجَبَ اللّهُ لَهُ الجَنَّهَ، قُلْتُ لَها: فى حَیاتِهِ وَ حَیاتِکِ؟ قالَتْ: نعَمْ وَ بَعْدَ مَوْتِنا

فرمود: هر که بر پدرم ـ رسول خدا ـ و بر من به مدّت سه روز سلام کند خداوند بهشت را براى او واجب مى گرداند. راوى گوید: عرضه داشتم: آیا در زمان حیات و زنده بودن؟ فرمود: چه در زمان حیات ما باشد; و یا پس از مرگ.

 منابع:

بحار الانوار ، ج ۷۰ ، ص ۲۴۹(1

(2 بحارالأنوار: ج ۶۸، ص ۱۵۵، س ۲۰، ضمن ح ۱۱٫

شرح نهج البلاغه لابن ابی الحدید ، ج ۱۶ ، ص ۲۱۱(3

بحار الانوار ، ج ۷۵ ، ص ۴۰۱(4

بحارالأنوار: ج ۴۳، ص ۱۸۵، ح ۱۷٫(5