ترجمه قرآن

نکته ای که فقها ، اذهان را به آن توجه داده اند این است که ترجمه قرآن، قرآن به شمار نمی رود و احکام قرآن را ندارد. از این قانون نیز نکاتی به دست می آید :
الف) در حال اختیار نماز گزار باید قرآن (حمد و سوره ) بخواند نه ترجمه آن را . (کشف الرموز فی شرح مختصر النافع /1/152)
تذکر به این نکته لازم است : فقها در رساله های عملیه فارسی خود ترجمه حمد و سوره و سایر ذکرهای نماز را بیان نموده اند ولی این مطلب دلیل بر این نیست که جایز است نماز به زبان های دیگر خوانده شود، بلکه نماز باید به زبان عربی آن هم با مراعات مخارج حروف باشد. تنها علتی که سبب شده فقها در رساله های عملیه خود، ترجمه نماز را بنویسند این است که نماز گزارانی که با لغت عربی آشنایی ندارند با معانی جمله های نماز انس گرفته، از حضور قلب بیشتری برخوردار باشند.
ب) کسی که اجیر شده برای تلاوت قرآن باید خود قرآن را بخواند، نه ترجمه آن را و گرنه مستحق اجرت نیست؛ زیرا اجیر کننده او را برای تلاوت خود قرآن اجیر نموده است نه ترجمه آن.