شباهت ها میان آداب و رسوم عید نوروز و تعالیم اسلامی

 بی تردید یکی از زمینه های مهم برای پیروی ایرانیان از دین اسلام آن بود که قانون و آيين اسلام را به گونه ای دیدند که دارای بیشترین تطابق و هماهنگی با فرهنگ و رسوم ایران زمین بود. یکی از این رسم ها، بزرگداشت عید باستانی نوروز است.

۱. در باورهای کهن ایرانی، چیرگی بر روح اهریمنی، یک مزیت مهم به شمار می آمد و به خاطر آن، جشن های باشکوهی مثل نوروز برگزار می شد. در تعالیم اسلامی نیز هرگاه انسان توانست بر خود چیره شود و گناه نکند، باید آن روز را عید بداند و خوشحالی کند.

۲‌. «خانه تکانی» یکی از رسوم همیشگی ایرانیان در پایان سال می باشد و نشان از اهمیت پاکیزگی و نظافت نزد آنان دارد. اهمیت به پاکیزگی و نظافت نیز در میان احادیث اسلامی فراوان دیده می شود؛ امام صادق علیه السلام فرمودند: «یکی از عوامل فزونی در رزق و روزی، جارو کشیدن آستانه درب منزل است».

 جهت مطالعه بیشتر، کلیک کنید:

https://btid.org/fa/news/240123

رعایت حدود الهی به هنگام روزه داری

امام صادق علیه السلام:

 «… فَإِذَا صُمْتُمْ فَاحْفَظُوا أَلْسِنَتَكُمْ عَنِ اَلْكَذِبِ وَ غُضُّوا أَبْصَارَكُمْ وَ لاَ تَنَازَعُوا وَ لاَ تَحَاسَدُوا وَ لاَ تَغْتَابُوا… وَ لاَ تَغْفُلُوا عَنْ ذِكْرِ اَللَّهِ وَ عَنِ اَلصَّلاَةِ…».

 هر گاه روزه گرفتید، پس حفظ و کنترل نمایید زبانتان را از دروغ، و چشمانتان را (از هر چه دیدنش بر او حرام است) بپوشانید، (و در حال روزه) منازعه و دعوا (که لازمه اش بدگویی و فحاشی است) ننمایید و به همدیگر حسادت نورزید و غیبت نکنید… و از یاد خدا غافل نشوید و نماز را فراموش ننمایید. (مراد نمازهای مستحبی و نوافل یومیه مخصوصا نافله شب را از یاد نبرید.)

منبع: بحارالانوار، ج۹۳، ص۲۹۲.

 یکی از زمان های اجابت دعا

امام باقر علیه السلام فرمودند: خداوند از میان بندگان مومنش، کسانی که زیاد دعا می کنند را دوست می دارد؛ پس بر شما باد به دعا کردن از سحر تا طلوع آفتاب، چراکه در این ساعت، درهای آسمان باز می شود، روزی ها تقسیم می گردد و حاجت های بزرگ برآورده می شود.

منبع: کافی، اسلامیه، ج2، ص478.

 اندرزهای بهاری

 توصیه های بزرگان برای مهمانی خدا

آیت الله خامنه ای مدظله العالی:

 این ماه [رمضان]، ماه خشوع است، ماه استغفار است، ماه تقوا است، ماه بازگشت به خدا است، ماه خودسازی است، ماه اخلاق است.

 ا۱۳۹۴/۰۴/۰۲

رعایت حدود الهی به هنگام روزه داری

امام صادق علیه السلام:

 «… فَإِذَا صُمْتُمْ فَاحْفَظُوا أَلْسِنَتَكُمْ عَنِ اَلْكَذِبِ وَ غُضُّوا أَبْصَارَكُمْ وَ لاَ تَنَازَعُوا وَ لاَ تَحَاسَدُوا وَ لاَ تَغْتَابُوا… وَ لاَ تَغْفُلُوا عَنْ ذِكْرِ اَللَّهِ وَ عَنِ اَلصَّلاَةِ…».

 هر گاه روزه گرفتید، پس حفظ و کنترل نمایید زبانتان را از دروغ، و چشمانتان را (از هر چه دیدنش بر او حرام است) بپوشانید، (و در حال روزه) منازعه و دعوا (که لازمه اش بدگویی و فحاشی است) ننمایید و به همدیگر حسادت نورزید و غیبت نکنید… و از یاد خدا غافل نشوید و نماز را فراموش ننمایید. (مراد نمازهای مستحبی و نوافل یومیه مخصوصا نافله شب را از یاد نبرید.)

منبع: بحارالانوار، ج۹۳، ص۲۹۲.