حقاً و بدون شك بايد پژوهش و تحقيق مورد توجه و اهتمام بيشترى قرار بگيرد، در كشور اولاً با توجه به نيازهاى آن، هدفدار كنيم؛ يعنى ببينيم واقعاً كشور به چه احتياج دارد و پژوهشها را در جهت نيازهاى كشور قرار بدهيم و اين لازمه‏ اش اين است كه ما بانك اطلاعات و مركزى داشته باشيم. همه بتوانند بدانند چه لازم است، چه انجام شده است و چه لازم است براى تكميل يك پژوهش، تا بتواند اين قطعات گوناگون در كنار هم جمع بشود. والّا صرف اينكه مثلاً يك مقاله در يك مجله‏ آى.اس.آى منتشر كرده يا چه تعداد مقاله منتشر كرده، كافى نيست؛ يعنى محقق و پژوهشگر ما نبايد براى كسب رتبه‏ علمى به دنبال اين باشد كه مقاله‏ اى را تهيه و توليد كند كه براى كشور هيچ فايده‏ اى ندارد و هيچ خلأيى از خلأهاى پژوهشى كشور را پر نمي‌كند. بله، آن كسى كه آن را در مجله چاپ مي‌كند، ممكن است برايش مفيد باشد يا براى كس ديگرى و جاى ديگرى مفيد باشد؛ اما براى كشور مفيد نيست. اين كار را مى‏كند صرفاً براى اينكه رتبه‏ علمى به دست آورد. اين نظام بايد به هم بخورد؛ اين درست نيست. نظام اعطاى امتيازات علمى و آيين‏ نامه‌هايى كه در اين زمينه هست، بايد تطبيق كند با همين مطلب كه كدام تحقيق منطبق است با نياز كشور، و كدام تحقيق، تكميل‏ كننده‏ يك زنجيره‏ ى تحقيق و پژوهش است. ما گاهى در زمينه‌‏هايى يك زنجيره‌اى داريم؛ حلقه‏‌هاى وسطِ اين زنجيره مفقود است. تأمين اين حلقه‌‏ها خيلى اهميت خواهد داشت. پس هدفدار كردن تحقيق علمى با توجه به نيازهاى كشور و نيازهاى صنعت و بقيه‏ بخشهاى حياتى كشور است.
                                                                                              بيانات رهبر معظم انقلاب اسلامى‏ در ديدار با استادان و اعضاي هيأت علمي دانشگاه ها 85/7/13